ေျမတစ္ကြက္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ပ်ဳိးပင္

တကၠသိုလ္ဝင္တန္း မေအာင္တဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ေတာရြာတစ္ရြာမွာ ဆရာမသြားလုပ္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ နားလည္ေအာင္ စာကို ရွင္းမျပတတ္ေတာ့ အလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ပါးျပင္ေပၚ က်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို အေမက ပြတ္သပ္ေပးရင္း 'သမီးနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုေတာ့ ရွိမွာပါ' လို႔ သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ျမိဳ႔ေပၚတက္ျပီး အလုပ္သြားလုပ္ခဲ့တယ္။ မၾကာဘူး.. အကၤ်ီစညႇပ္ရာမွာ ေႏွးေကြးလြန္းတယ္ ဆိုျပီး အလုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရျပန္တယ္။ 'မကြ်မ္းက်င္ေသးတဲ့ အလုပ္မွာ စစခ်င္း ေႏွးေကြးတာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး။ သမီးက ဘာမွ မလုပ္ဖူးဘဲ ေက်ာင္းပဲတက္ခဲ့လို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္' လို႔ အေမက သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ျပန္တယ္။

အလုပ္ေပါင္းစံု သူလုပ္ခဲ့တယ္။ အလုပ္တိုင္း တစ္ဝက္တစ္ပ်က္နဲ႔ ထုတ္ခံလိုက္ရတာခ်ည္းပဲ။ စိတ္ပ်က္အားငယ္ျပီး အိမ္ျပန္လာတဲ့ သူ႔ကို အေမက အျပစ္မတင္ဘဲ အျမဲႏွစ္သိမ့္ အားေပးခဲ့တယ္။

သူအသက္ ၃ဝမွာ တတ္ထားတဲ့ ပညာေလးနဲ႔ ဆြံအ နားမၾကားေက်ာင္းမွာ ဝင္လုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ မသန္မစြမ္း ကေလးေတြအတြက္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း ဖြင့္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ မသန္မစြမ္းသူေတြ သံုးစဲြႏိုင္တဲ့ ပစၥည္းေတြကို ျဖန္႔ေဝခဲ့တယ္။ အခုဆိုရင္ သူဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ သူေဌးတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ပါျပီ။

တစ္ေန႔မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ သမီးတစ္ဦးက အိုမင္းေနတဲ့ အေမေရွ႔မွာ ထိုင္ျပီး ႏွစ္ရွည္လၾကာ သူသိခ်င္ခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုရဲ႕ အေျဖကို ေမးခဲ့တယ္။ အဲတာက သူက်႐ႈံးေနတဲ့အခ်ိန္၊ အနာဂတ္ေတြ မဲေမွာင္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ ေရွ႔ဆက္ဖို႔ လမ္းေတြ ေပ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အေမက ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ယံုၾကည္မႈေတြ ရွိေနေသးသလဲ? ဆိုတာျဖစ္တယ္။

အေမရဲ႕ အေျဖက ရိုးရိုးေလးပါ။ အေမက ေျပာတယ္.. ' ေျမတစ္ကြက္မွာ ဂ်ံဳစိုက္လို႔ မျဖစ္ထြန္းရင္၊ ပဲေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။ ပဲစိုက္လို႔လဲ မျဖစ္ထြန္းရင္ ေနၾကာ စိုက္ၾကည့္ပါ။ ေနၾကာစိုက္လို႔လဲ အဆံေတြ မျပည့္ခဲ့ရင္ တစ္ျခားအပင္ ေျပာင္းစိုက္ၾကည့္ပါ။ ပန္းပြင့္မွာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ေျမတစ္ကြက္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ပ်ဳိးပင္တစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ရိတ္သိမ္းႏိုင္ပါလိမ့္မယ္'

အေမ့ရဲ႕ စကားကိုၾကားေတာ့ သူငိုမိတယ္။ မိခင္ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ယံုၾကည္မႈနဲ႔ အားေပးမႈေတြက မ်ဳိးမသန္တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ကိုေတာင္ အေညႇာင့္ေပါက္ေစေၾကာင္း သူနားလည္လိုက္တယ္။

ေျမတစ္ကြက္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ့ ပ်ဳိးတစ္ပင္ေတာ့ ရွိပါတယ္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ႔တဲ့ သဲကႏာၱရမွာ ရွားေစာင္းပင္ေတြေတာင္ လွပတဲ့အပြင့္နဲ႔ ရွင္သန္ေပါက္ေရာက္ ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘယ္ေနရာ၊ဘယ္ေဒသပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာတစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္။သင့္ေတာ္တဲ့ ေနရာမွာ ကိုယ္တတ္စြမ္းသေလာက္ လွပတဲ့ အပြင့္ေတြကို ဖူးပြင့္ၾကရေအာင္....

မူရင္းေရးသားသူ Wen-Yin Chen (陳文英) မူရင္းကို ဒီေနရာမွာ ၾကည့္ပါ။
ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။