ေမ့မရေသာဆရာ့အမွာစကား

လူဆိုတာေမြးဖြားလာျပီးသည္မွေသဆံုးသည္အထိေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိတက္ပါသည္။လူတို ့၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တို ့ျပည့္စံုမူရွိရန္ကားမလြယ္ပါ။အမ်ားအားျဖင့္မျပည့္စံုေသာဘဝကိုပိုင္ဆိုင္သူတစ္ေယာက္အတြက္ေပါ့။မျပည့္စံုေသာျပည့္စံုေသာဆိုသည္မွာျမန္မာတို့အေျပာနဲ့ဆိုရင္ေငြေၾကးဥစၥာၾကြယ္ဝသူမ်ားကိုျပည့္စံုတယ္ဟုသံုးျပီးမေပါမရွားသူမ်ားကိုၾကေတာ့မျပည့္စံုဟုသံုးႏုံးႀကတာပါ။က်ေနာ္လိုျမိဳ ့မက်ေတာမဟုတ္တဲ့ေနရာေဒသမွာေမြးဖြားရွင္သန္လာသူတစ္ေယာက္မွာေတာ့ျပည့္စံုမူ ့ဆိုတာေဝလာမွာေဝးေရာေပါ့။ဒါေတာင္အေဖ့ရဲ့ရိုးသားႀကိဳးစားမူ ့ေတြေၾကာင့္လူတစ္လံုးသူတစ္လံုးအျဖစ္နဲ ့မ်က္ႏွာပန္းလွရွင္သန္ႏိုင္ခဲ့တာပါ။လူခ်င္းသာတူတယ္ဘဝခ်င္းေတာ့ကြာမွာေပါ့ဆိုတာကဒါေၾကာင့္မိုနဲ ့တူပါရဲ့ျမန္မာတို ့ပါးစပ္ဖ်ားမွာေရပန္းစားေနတာ။

အေဖကေတာ့ေျပာဖူးတယ္"သားလူဆိုတာယံုၾကည္ခ်က္ရွိရတယ္၊ခိုင္မာတဲ့စိတ္ဓါတ္ကိုေမြးရမယ္" တဲ့။တကယ္ဆိုအေဖကေျပာေနတာဘဲရွိတယ္ဘာရယ္ဆိုတာက်ေနာ္တကယ္မသိခဲ့။ဘယ္သိမလဲအေဖဒီစကားကိုေျပာတာကက်ေနာ္သိတက္စကတည္းကေလ။ေနာက္ျပီးအိပ္ရာဝင္ခ်ိန္ဆိုအေဖကမၾကာမၾကာပံုေျပာျပတယ္။အေဖေျပာတဲ့ပံုေတြကတစ္ေထာင့္တစ္ညစာရင္းမဝင္ေတာင္မွအေနာ္ရထာ၊မင္းက်န္စစ္၊ရဲေဘာသံုးက်ိပ္၊ဖဆပလ၊သီေပါဘုရင္က်ဆံုးခန္းမွစေရႊတိဂံု၊မဟာျမတ္မုနိဘုရားသမိုင္းေတြနဲ ့ဗုဒၶဝင္၊မေဟာ္သဓါ၊သရဲအလယ္ငပ်င္းဝတၱဳအဆံုးပါဘဲ၊။တကယ္ပါေရးေနရင္ဆံုးမွာမဟုတ္ဘူး။အေဖအေျပာေကာင္းလို ့လားေတာ့မသိက်ေနာ္ေတာ့ခုေတာင္နားေထာင္ခ်င္ပါေသးတယ္။
အမွန္ေတာ့အေဖက်ေနာ္တို ့ကိုအျမဲပံုေျပာခဲ့ျခင္းဟာက်ေနာ္တို ့ကိုဆံုးမမူတစ္မ်ိဳးပါလားဆိုတာခုမွသိတာပါ။ဒါေၾကာင့္နဲ ့တူပါတယ္
ပညာရွိမ်ားက "လက္ဦးဆရာမည္ထိုက္စြာ၊ပုဗၸာစရိယမိႏွင့္ဘ"ဟုဆိုခဲ့ၾကတာကိုး။အေဖကက်ေနာ့္တို ့ကိုဆဲဆိုရိုတ္နက္ျခင္းမရွိဘဲေျပာဆိုျခင္းျဖင့္

သာသြင္သင္ဆံုးမပါသည္။အေဖေျပာသည္မွာစာကိုတက္ေအာင္တင္ၾကပါ။ငါ့သားမ်ားလိမၼာရင္ငါေက်ြးရျခင္းနပ္ျပီ။ငါပင္ပန္းခံရျခင္းနပ္ျပီတဲ့။
အေဖေျပာသည္မွာရိုးရွင္း၏သို ့ေသာ္ေလးနက္ေသာအဓိပၸါယ္မ်ားကားျပည့္နပ္ေနပါလိမ့္မည္။တကယ္လိုအေဖေျပာေသာလိမ္မာျခင္းဆိုသည္မွာ
ေနရာတိုင္းတြင္လိမ္မာေစျခင္းကိုစကားတစ္လံုးတည္းနဲ ့ညြန္းဆိုထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။အေဖ့ဆိုလိုခ်က္ကိုဘာေၾကာင့္သိလာရသလဲဆို
ရင္အေဖသားစာေမးပြဲေျဖတာအမွတ္ျပည့္မရခဲ့ဘူးဆိုရင္အေဖကသားမွမလိမ္မာတာ။အေဖဟိုနားကဘယ္သူကျဖင့္သားကိုစစေနတယ္ဆိုလည္း
သားမွမလိမ္မာတာ။အေဖအေမကအျမဲအိမ္မွာဆိုဆူေနတာဘဲဆိုလည္းသားမွမလိမ္မာတာတဲ့။အေဖရဲ့လိမ္မာမူ ့ကဆရာေတာ္ဦးဝိစာရရဲ့အမွာစကား
- Show quoted text -

"လိမ္မာရဲ့ၾကပါ" ကိုမ်ားညြန္းဆိုသြားေလသလားဆိုတာကိုေတာ့က်ေနာ္အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝေရာက္ျပီးခ်ိန္တြင္စဥ္းစားႀကည့္မိပါသည္။
အေဖဆံုးမခဲ့ေသာစကားနဲ ့က်ေနာ္တိုို ့သမိုင္းဆရာေျပာေသာစကားမတူခဲ့ေသာအခ်က္လည္းတစ္ခုရွိခဲ့သည္။အေဖကသားစာတက္
ေအာင္သင္ပါဟုဆိုေသာ္လည္းဆရာကမူစာတက္တာမေကာင္းဘူးကြ။အထူးသျဖင့္တပည့္တို ့သမိုင္းကိုမတက္ေစခ်င္နဲ ့သမိုင္းကိုတက္လာရင္၊သိ
လာရင္အစမွာေဒါပြတယ္ေနာက္ေတာ့အက်ဥ္းေရာက္လိမ့္မယ္တဲ့။ဆရာကဒီေလာက္သာေျပာသည္။က်ေနာ္တို ့ကလည္းဆက္ျပီးမေမးခဲ့။ဆရာေျပာ
ေသာစကားမ်ားဟာဆယ္တန္းေအာင္သည္အထိရူပ္ေထြးေစခဲ့သည္။
လူ ့ေလာကၾကီးသည္ရူပ္ေထြးသည္။လူေတြကေလာကကို"ရူပ္ေထြးေဗြလီ"ဟုလည္းဆိုႀကျပန္သည္။ျမတ္ဘုရားကေတာ့ရဟန္းမ်ား
နဲ ့ေလာကလူသားမ်ားကို"ခ်စ္သားတို ့ေလာကအေၾကာင္းကိုကားမစဥ္းစားသင့္ရာ" ဤေလာကသည္အလြန္ပင္ရူပ္ေထြး၏စဥ္းစားသူကိုလည္းအ
မ်ားကကဲ့ရဲ့ၾကကုန္ ့အံ့တဲ့။ဟုတ္ပါမည္။က်ေနာ္အလယ္တန္းျပီးဆံုးခါနီးမွာဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုသည့္ဆႏၵျပပြဲမ်ားျဖစ္လာသည္။ေတာေရာျမိဳ ့ပါလူ
ေတြအမ်ားၾကီးခ်ီတက္ဆႏၵျပၾကသည္။ဒီမိုကေရစီကိုဘာေၾကာင့္ဒီလူေတြဒီလိုေတာင္းၾကသည္ကိုကားမစဥ္းစားႏိုင္ခဲ့။သမိုင္းဆရာကလည္းဒီမိုကေရ
စီဆိုတာလူသားအားလံုးရဲ့ဆႏၵကိုပူးေပါင္းအုပ္ခ်ဳပ္ထားသည့္အုပ္ခ်ုပ္ေရးကိုေခၚသည္လို ့ေျပာခဲ့သည္။သို ့ေသာ္လည္းက်ေနာ္ရဲ့စိတ္ထဲမွာစြဲျမဲေစ
ေသာစကားအျဖစ္မွအပက်န္ေသာခံစားခ်က္တစ္စိုးတစ္စိမွမရွိခဲ့။
အေဖေျပာခ့ဲေသာယံုၾကည္ခ်က္က်ေနာ့္မွာအားနည္းလို ့မ်ားလားေတာ့မသိပါ။က်ေနာ္ယံုၾကည္တာကေတာ့တစ္ႏွစ္တစ္တန္းစာေမး
ပြဲေအာင္ျမင္ေရးသာျဖစ္သည္။ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးတကၠသိုလ္ကိုေျခခ်လာေသာ္အခါတိတ္တခိုးဖြဲ ့စည္းထားသည္ဆိုသည့္ေက်ာင္းသားသမဂၢကို
ေတြ ့ရသည္။တကၠသိုလ္သည္က်ေနာ္တို ့၏စိတ္ဓါတ္မ်ားကိုျမင့္တင္ေပးရာေက်ာင္းေတာ္ျဖစ္သလိုက်ေနာ္တို ့အားလံုး၏အျမင္မ်ားကိုေပါင္းစပ္ေပး
ႏိုင္ေသာနတ္မ်က္စိတစ္ခုလည္းျဖစ္ခဲ့သည္။
ကိုလိုနီပညာေရးစနစ္ကိုရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသပိတ္ေမွာက္ခဲ့သည္မွာလူတန္းစားေပါင္းစံုပညာမသင္ၾကားႏိုင္ဘဲ
ပညာသင္ယူေရးစရိတ္ၾကီးျမင့္မူ ့ေႀကာင့္ျဖစ္သည္။နယ္ခ်ဲ ့တို ့သည္ျမန္မာေျမမွရရွိေသာဘ႑ာမ်ားကိုျမန္မာျပည္သူတို ့၏အက်ိုဳးကိုကားအသံုး
မျပဳခဲ့မိမိတို ့၏ကိုယ္က်ိဳးရွာမူ ့တို ့ကိုသာျပဳသျဖင့္ျပည္သူလူထုမ်ားမွာမြဲျပာက်ဆင္းရဲခဲ့ၾကရသည္။ယေန ့ျမန္မာႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနသူမ်ားသည္ကား
နယ္ခ်ဲ ့မ်ားမဟုတ္ခဲ့။သို ့ေသာ္ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးေသာသူတိုင္းတကၠသိုလ္မတက္ႏိုင္ခဲ့။ျမန္မာျပည္မွရရွိေနေသာသယံဇာတမ်ားမွာလည္းရတာ
ကိုတာသိျပီးသံုးတာမရွိဘဲေပ်ာက္ဆံုးေနပါျပီေကာ။
လယ္သမားလယ္လုပ္ရင္းထမင္းငတ္လာသည္။အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ကားအလုပ္မရွိ။ရွိေသာအလုပ္သည္ကားမစားေလာက္
သာ။က်ေနာ္တို ့အတြက္လိုအပ္ခ်က္မ်ားကိုေျပာဆိုေရးသားေဆြးေႏြးခြင့္မရွိ။ဇာဂနာအေျပာနဲ ့ေျပာရင္မွန္ကန္သူကြဲေနသည္။က်ေနာ္တို ့၏ေရွ ့တြင္
ျမင္ေနရေသာအရာအားလံုးမွာက်ေနာ္တို ့အတြက္မေက်နပ္မူမ်ားနဲ ့သာျပည့္ႏွက္လာသည္။က်ေနာ္တို ့အားကူပါကယ္ပါေအာ္ေနသည့္ဒုကၡသည္
မ်ားသို ့ႏွယ္ေတာင္းပန္ေနသည့္အလားခံစားလာရသည္။က်ေနာ္တို ့၏စိတ္ဓါတ္မ်ားသည္ကားအားငယ္မူ ့နဲ ့အတူႏိုးထလာႀကသည္။
က်ေနာ္တို ့လိုခ်င္သည္မွာလူသားအားလံုးတန္းတူအခြင့္အေရးျဖစ္လာသည္။ဆံုးရူံးေနေသာအခြင့္အေရးကိုလိုခ်င္သည္။တကၠသိုလ္
မွာသင္ေသာဘာသာရပ္တစ္ခုမဟုတ္ေသာ္လည္းအာဏာရွင္တို ့၏လုပ္ရပ္ကက်ေနာ္တို ့ကိုဘာသာရပ္တစ္ခုအားသင္ေနရသည့္အလားတက္ေျမာ
က္လာၾကသည္။ျပည္သူတို ့၏ဘဝဖူလံုေရးသည္ပင္လွ်င္က်ေနာ္တို ့၏အေရးျဖစ္လာသည္။က်ေနာ္တို ့သည္ကားျပည္သူမွေမြးေသာျပည္သူ ့သား
မ်ားျဖစ္ႀက၍သာျဖစ္သည္။က်ေနာ္တို ့တကၠသိုလ္သို ့လာၾကသည္မွာပညာသင္ၾကားေရးအတြက္သာျဖစ္ပါသည္။ႏိုင္ငံေရးလုပ္သပိတ္ေမွာက္ရန္မ
ဟုတ္ပါ။
က်ေနာ္တို ့လိုခ်င္ေသာပညာေရးကိုက်ေနာ္တို ့မသင္ၾကားႏိုင္ဘဲျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွအာဏာရွင္တို ့အားဆန္ ့က်င္လာ
ရသည္မွာသင္တို ့၏လုပ္ရပ္မ်ားကဆန္ ့က်င္ခိုင္းေနေသာေၾကာင့္သာျဖစ္ပါသည္။က်ေနာ့္တို ့တြင္ကားအျဖစ္မရွိသင္တို ့တြင္သာအျပစ္ရွိသည္
ဟုဆိုရမည္သာျဖစ္ပါသည္။တကၠသိုလ္ဆိုတာတကယ္ေတာ့စာေပကိုဘဲသင္ေပးေသာေက်ာင္းေတာ္တစ္ခုမဟုတ္ပါ။လူတစ္ေယာက္၏ဘဝတစ္
ခုကိုေျပာင္းလဲေပးႏိုင္သည့္အေတြးအေခၚမ်ားကိုပါဆရာမသင္ေသာ္လည္းမိမိအလိုအေလ်ာက္တက္ေျမာက္ေစႏိုင္ေသာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးလည္း
ျဖစ္ပါသည္။ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ျမန္မာျပည္သူလူထုမ်ား၏အက်ိဳးအတြက္ေရွ ့တန္းမွရပ္တည္ကာျမန္မာႏိုင္ငံေရးကိုဦးေဆာင္သူမ်ားမွာလည္း

တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။က်ေနာ္တို ့အားလံုးသည္တကၠသိုလ္ေရာက္လာျပိီဆိုတာနဲ ့ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ရင္းႏွီးလာၾကသည္မွာ
ျမန္မာ့သမိုင္းေၾကာင့္သာျဖစ္မည္ဟုက်ေနာ္ထင္ျမင္မိပါသည္။သမိုင္းသည္က်ေနာ္တို ့အတြက္အေျဖရွာရမည့္ပံုေသနည္းတစ္ခုမဟုတ္ေသာ္မွ
အမွန္ကိုလႊဲမွားေစမည့္ပုစၦာတစ္ပုဒ္မျဖစ္ေစခဲ့ပါ။
ေ ေ ေ ေရွ းကမရႏိုင္ခဲ့ေသာ္ျငိမ္းခ်မ္းေရးသည္တို ့တေထြရွာေဖြရမည့္တာဝန္သာျဖစ္သည္။ေနာင္ေတာ္မ်ားေဖာက္ခဲ့ေသာလမ္းအား
တို ့မ်ားေလွ်ာက္ရမည္သာျဖစ္သည္။အကိုႀကီးမ်ားျပဳခဲ့ေသာကတိသစၥာတရားမ်ားမွာက်ေနာ္တို ့အတြက္အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္ေစခ့ဲပါသည္။
ဤသည္ကိုပင္တကၠသိုလ္တြင္ဆရာမသင္ေပးေသာ္လည္းေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္အလိုအေလ်ာက္တက္ေျမာက္လာေသာပညာရပ္မ်ားသာ
ျဖစ္ပါသည္။က်ေနာ္ယေန ့ထက္တိုင္ေမ့မရသည္မွာသမိုင္းဆရာေျပာခဲ့ေသာ"စာတက္တာမေကာင္းဘူးကြ၊အထူးသျဖင့္သမိုင္းကိုမတက္ေစနဲ ့"
ဟူသည္သာျဖစ္ပါသည္။

ဆရာကိုရွိခိုးဦးညြတ္လွ်က္
(ပညာေက်ာ္)