၂၁ ရာစုတြင္ေနထိုင္႐ွင္သန္ေနၾကေသာ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ဗမာျပည္

၁၈ရာစုပံုုစံအုပ္ခ်ဳပ္သူု

၁၉ရာစုခံယူခ်က္ႏွင့္ အတိုက္အခံ

၂၁ ရာစုတြင္ေနထိုင္႐ွင္သန္ေနၾကေသာ ျပည္သူမ်ားႏွင့္ဗမာျပည္

၁။ အုပ္ခ်ဳပ္သူဘက္ကျပတ္သည္၊ အတြင္းအၾကည့္ အျပင္မၾကည့္ ဘာမွ်အၾကည့္ လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္သည္။ သတ္ခ်င္သလိုသတ္သည္။ လိမ္လိမ္ခ်င္သလို လိမ္သည္။ ျပည္္သူကိုလည္း သတ္သည္ ခေလးေတြလည္းသတ္သည္။ အျဖဴအစိမ္းတို႔ ရင္ဝမွာ ေသြးအလိမ္းလိမ္း မၾကည့္ဝန္႔အျမင္ရက္စရာ သံဃာေတာ္ေတြ သကၤန္းဝါဝါေတြ အေသအ႐ွင္ေတြ မီးသၿဂႋဳစက္ထဲ သဘက္သရဲေတြ ဝိုင္းဆြဲေနသလို မ်ိဳး။

၂၁ ရာစု ကမၻာ့႐ြာကို ဗမာျပည္ႏွင့္ ကန္႔လန္႔ကာျခား၍ ခြဲျခားဘို႔ႀကိဳးစားသည္။ လူမ်ိဳးျခား၊ ကိုလိုနီ သူ႔ကၽြန္မခံနဲ႔ (ငါ့ကၽြန္ခံ) ေခၚလွ်င္ထူး၊ ခိုင္းတာလုပ္၊ ခံမေျပာနဲ႔ ဒို႔ေသြးလည္းမဟုတ္ ဒို႔သားလည္းမဟုတ္ ေဘးေျပာတာမယံုနဲ႔ စကားလံုးထံုးသုတ္ၿပီး စစ္မိစၧာမသာယုတ္ကို ဖံုးအုပ္ဘို႔ ႀကိဳးစားသည္။ လမ္းျပေျမပံု ခုႏွစ္ခ်က္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ လိမ္ဆင္ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု။

၂။ အတိုက္အခံေတြဘက္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ခုမွအသက္မပါ၊ ႐ွက္စရာေတြျခည္း မ်က္ကန္းမ်ဳိးခ်စ္မ်ားက ေတာ္ေသးသည္။ မ်က္ေစ့မကန္းေသာ မ်ဳိးမခ်စ္မ်ား၏ ကုလားထိုင္မ်ား၊ မယားငယ္မ်ား၊ ပ႐ိုပိုဇယ္မ်ား ေဒၚလာမ်ား ကမၻာႏွင့္ ေခတ္အဆတ္ဆတ္ ျပတ္မႈမ်ား အာဏာ႐ွင္က ကမၻာတြင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီျဖစ္ေသာ ၁၈ ရာစုကိုလိုနီစကားလံုးကိုျပတိုက္ထဲမွထုတ္၍ သံုးသည္။ အတိုက္အခံက အဲဒါကိုလိုနီမဟုတ္ေတာ့ဘူး အရင္ဆံုး႐ွင္းရမဲ့ အရင္း႐ွင္ေတြ ဓန႐ွင္ေတြ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ လူတန္းစား မမွန္တဲ့ ဘာတဲ့ ညာတဲ့ ေအာ္ရင္း ၁၉ ရာစုအေတြးအျမင္ကို ကိုင္စြဲရင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ ၫႊန္ျပရာ ဖက္သို႔ပင္ အတူလိုက္ လက္ၫိႈးထိုးျပ ဆန္႔က်င္ေနၾကသည္။

နာဂစ္ အငတ္ေဘး ေသေဘးႏြံတြင္းမွျပည္သူမ်ား၏ ကယ္ပါယူပါ ဆာလြန္းလို႔ပါ ဆိုေသာ မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္ လူေသမ်က္ခြက္ အ႐ိုးစုလက္တို႔ကို မ်က္ေစ့စံုမွိတ္ ျငင္းဆန္ရင္း အရင္းရွင္ျပန္သြား၊ ဓန႐ွင္သေဘၤာေတြ မင္းတို႔ သေဘာေဆာင္ခြင့္ မျပဳဘူး။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ပေဒသရာဇ္အာဏာ႐ွင္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဘို႔ UN ႐ွိတယ္၊ ဘန္ကီမြန္း႐ွိတယ္၊ ဘာလဲဂလိုဘယ္၊ ဘာလဲ ဟူးမန္း႐ိုက္၊ တိန္ေရွာက္ဖိန္မွားတယ္၊ ေဂါဘာေခ်ာ့မမွန္ဘူး၊ ဖရန္စစ္ဖူကူရားမား ထြက္သြား၊ အေနာက္ကေခါင္းေဆာင္မွန္သမွ် ဥစၥာ႐ူး၊ ဓန႐ူး၊ မယားထရူး မာ့ခ္ မထိနဲ႔ ၊ အိန္ဂ်ယ္မထိနဲ႔ ၊ ငါ့မိန္းမမထိနဲ႔၊ ငါ့ခယ္မမထိနဲ႔ ၊ ငါ့ကုလားထိုင္ မထိနဲ႔၊ ငါ့ ပရိုပိုဇယ္မထိနဲ႔။

ေခတ္သစ္ ႐ြဲကုန္သည္တို႔ ႏိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုအလယ္မွာ အသံကုန္ေအာ္ေနၾကသည္။

၃။ ျပည္သူေတြ လူကိုလူလိုအသတ္မွတ္ခံခ်င္သည္၊ လူ႔အခြင့္ အေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လိမ္ညာမႈ ကင္းေသာ ဒီမိုကေရစီေရး ေခတ္မွီတိုးတက္ေရး ေနေရး ထိုင္ေရး စားေသာက္ေရး ပညာေရး ဘာသာေရး လူမႈေရး ဘာအခြင့္အေရးမွမ႐ွိ။

အိပ္ စား ကာမ တိရစၧာန္ထက္ေအာက္က် ငရဲက အျဖစ္ထက္ဆိုးေသာ ဘဝေတြမွာ ျပည္သူေတြ ေနေနရသည္။ ရခဲလွစြာေသာ လူ႔ဘဝမွာ လူျဖစ္ရတာကိုပင္ ရင္နာစရာ လို႔ျမင္ေနသည္။

ျပည္သူေတြထံမွ နည္းေပါင္းစံု ဓါးျပတိုက္၍ ရသမွ် ႏွင့္ ေျမေပၚေျမေအာက္ သယံဇာတမ်ားကို အာဏာ႐ွင္ဖက္စစ္တို႔က အမိန္႔သားထိုင္စားေနစဥ္ အာဏာ႐ွင္ပိတ္ဆို႔ထားေသာ တံတိုင္းၾကားမွ ၂၁ ရာစု ကမၻာလူထားထု၏ စာနာမႈတရားႏွင့္တိုးဝင္လာေသာ စြမ္းပကားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကို အတိုက္အခံဆိုသူ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားတို႔က ၾကားမွ စုပ္ယူ ေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ေနၾကစဥ္

၇ ဂ်ဴလိုင္- ကၽြန္းဆြယ္- ဂၽြန္- သန္႔- မႈိင္း- ေငြစကၠဴ- ဖုန္းေမာ္- တံတားနီမွသည္ ကမၻာကိုကိုင္လႈပ္ခဲ့ေသာ အေႏွာင္းပိုင္း ၂၀ ရာစု အာဏာ႐ွင္ ၿဖိဳခ်မႈလႈိင္းလံုး၏ ဗဟိုခ်က္မ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ၈ရက္ ၈လ ၈၈ အပါအဝင္ ၉၀ ကံေဆာင္ပြဲ ၉၆- ၉၈- ေ႐ႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးသို႔တိုင္ ျပည္သူေတြ မတ္မတ္ခိုင္ခို္င္ ေလ်ာက္ခဲ့သည့္ ၂၁ ရာစု လူ႔အခြင့္အေရးကို ယံုသည္၊ ဒီမိုကေရစီေရးကို ယံုသည္။

ကမၻာ့လူသားထုကို ယံုသည္။

ယံုၾကည္သူခ်င္း လက္ကိုခိုင္ခိုင္တြဲ၍ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ၾကသည္။ ဒါဏ္ရာဗလပြႏွင့္ လဲက်ေနရာမွ အႀကိမ္ႀကိမ္ အားယူ၍ ထခဲ့ၾကဖူးၿပီ၊ ထလိုက္ၾကဦးမည္သာျဖစ္သည္။

ႏိုင္ရာစားျဖစ္ေသာ သားရဲတိရိစၧာန္တို႔၏ အ႐ိုင္းေခတ္ အသိအျမင္တို႔ကို ေက်ာက္ဂူနံရံ တို႔တြင္ နိ႒ိတံ ႁမႈပ္ႏွံထားခဲ့ၾကၿပီျဖစ္သည္။

ပေဒသရာဇ္ ႏွင့္ သရဖူ ဒါး သံလ်က္ တို႔ကို အင္ပါယာ ၿမိဳ႕ပ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ကမၻာလူသားထုတို႔ ႀကိတ္ဝါးနင္းေျခ ျပစ္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။

ယေန႔ကမၻာတြင္ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္တို႔ လက္တစ္ဆုပ္စာမွ်ပင္ မ႐ွိေတာ့။

လက္နက္ကိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီးထင္တိုင္းႀကဲလိုေသာ အာဏာ႐ွင္ဖက္ဆစ္သမိုင္း၏ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကို ကမၻာလူသားထုတို႔ ယေန႔အဆံုးသတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကေပၿပီ၊ အဆံုးသတ္ေပေတာ့မည္။



မိႈင္းသစ္