ညီၫြတ္ေရး စစ္တမ္း

မၾကာခင္ေလးက မဲေဆာက္မွာအေျခစိုက္ထားတဲ့ တပ္ေပါင္းစုအမည္ခံအဖြဲ႔တဖြဲ႔က အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးအစိုးရ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အဆိုျပဳခ်က္ဆိုၿပီး ျဖန္႔ခ်ီခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မဲေဆာက္ မွာေနၿပီး တႏိုင္ငံလံုးအတြက္ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရး လုပ္မယ္လို႔ ထူးေထြတည့္အံ့ရာေသာ္ ေၾကညာေနပါတယ္။ တႏိုင္ငံလံုးအတြက္ လုပ္ရေအာင္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ဘယ္ေလာက္ရွိေနသလဲဆုိတာ အရင္ဆံုးဆန္းစစ္ဖို႔ လိုေနပါ တယ္။



ေနာက္တခ်က္က ႏိုင္ငံတကာမွာ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးအစိုးရဆိုတာ အစိုးရနဲ႔ အတိုက္အခံေတြ အေျခအေန တခုေအာက္မွာ ပူးေပါင္းၿပီးဖြဲ႔စည္းၾကတဲ့ အစိုးရပံုစံျဖစ္တယ္လို႔ ေလ့လာမွတ္သားမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ NCUB က တဖက္မွာလည္း တိုက္ပြဲဝင္အစိုးရလို႔ ေျပာေနေတာ့ ဘယ္လိုမွနားမလည္ႏိုင္စရာျဖစ္ေနပါတယ္။ ဥပမာျပရရင္ လက္ရွိ ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ စဗန္ဂီ႐ိုင္နဲ႔ အာဏာရွင္မူဂါဘီတို႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေနတာ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးအစိုးရ တည္ေထာင္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္ (ငါးလၾကာၿပီျဖစ္ေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး)။ အမ်ဳိး သားညီၫြတ္ေရးလႊတ္ေတာ္ ဆိုတာေတာ့ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံမွာ တခါမွမၾကားဖူးပါဘူး။ အခု NCUB က အမ်ဳိးသား ညီၫြတ္ေရးအစိုးရ လို႔ဆိုေတာ့ နအဖနဲ႔ပူးေပါင္းဖို႔ လမ္းစေပၚေနၿပီလား။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲေတြ စလုပ္ေနၿပီလား။ အတြင္းက CRPP, NLD နဲ႔ ၉၀ အမတ္ေတြကို ထည့္တြက္စရာမလိုေတာ့ဘူးလား။ ဒါ့အျပင္ နအဖနဲ႔ မညီၫြတ္ခင္ NCUB ထဲမွာေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားညီၫြတ္ေနၿပီလဲ။ ျပည္ပအေျခစိုက္အတိုက္အခံေတြ အားလံုးအေနနဲ႔ၾကည့္ ရင္ေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ားညီၫြတ္ေနၿပီလဲ။ Power base အေျခခံအုတ္ျမစ္ ဘယ္ေလာက္ရွိေနသလဲ။ ဒီေမးခြန္း ေတြကို အရင္ဆံုးေျဖဖို႔လုိပါတယ္။



အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ NCUB နဲ႔တကြ ျပည္ပမွာရွိတဲ့ တပ္ေပါင္းစုေတြဟာ 'တပ္ေပါင္းပ်က္'ေတြ ျဖစ္ေနတာ ၾကာပါၿပီ။ အထူးသျဖင့္ NCUB ရွိေနလို႔ ညီၫြတ္မႈေတြ ၿပိဳကြဲေနတာျဖစ္ပါတယ္။ NCUB ေၾကာင့္ပဲ ျပည္ပအေျခ စိုက္အဖြဲ႔ေတြ တဖြဲ႔ခ်င္းစီမွာလည္း အားနည္းသထက္နည္း၊ ယိုယြင္းသထက္ယိုယြင္းေနတာ ဘယ္လိုမွ ဖံုးလို႔ ဖိလို႔ မရပါဘူး။ NCUB ရဲ႕ power base က်ဆင္းေနၿပီး NCUB ထဲမပါတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ေက်ာင္းသား လူငယ္တပ္ေပါင္းစုေတြကေတာ့ ရွင္သန္ လႈပ္ရွားႏိုင္တာ၊ အားရွိတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ဳိးသား ညီၫြတ္ေရးအေၾကာင္း မစဥ္းစားခင္ ျပည္ပေရာက္အတိုက္အခံမ်ား ညီၫြတ္ေရးကို အရင္ဆံုးေဖာ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မဲေဆာက္မွာ ဖ႐ိုဖရဲ ရြဲျပဲေနၿပီး တျပည္လံုးကို ငါကယ္မွျဖစ္မယ္လို႔ ဟိတ္ဟန္ထုတ္မေနပါနဲ႔။ အရင္ေဆာင္းပါးတပုဒ္မွာ ေျပာခဲ့သလို တုိင္းျပည္အျပင္ဘက္က အတုိက္အခံအင္အားစုေတြဟာ အင္မတန္႔ကို လမ္းစဥ္ေတြ ေပၚလစီေတြ မွန္ေနရင္ေတာင္မွ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲခံဖို႔အတြက္ အလြန္ဆံုးအားျဖင့္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းထက္ ပိုအေရးမပါ ပါဘူး။



ဒါျဖင့္ရင္ တႏိုင္ငံလံုးရဲ႕ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းၾသဇာရွိမယ့္ ျပည္ပေရာက္အတိုက္အခံမ်ားညီၫြတ္ေရးကို ဘယ္လို ေဖာ္ထုတ္ၾကမလဲ။ ျပည္ပအေျခစိုက္အင္အားစု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ NCUB, DAB, NDF, ENC, FDB, WLB, SYCB, NYF ဆိုတဲ့ တပ္ေပါင္းစုေပါင္းစံုထဲမွာ ပါေနၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕အဖြဲ႔ေတြဆိုရင္ တၿပိဳင္ထဲမွာ တပ္ေပါင္းစု ၂ ဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ေလာက္ထဲ ပါေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဘယ္တပ္ေပါင္းစုမွမပါတဲ့ အဖြဲ႔ေတြလည္း ရွိေသးတယ္။ ဒီတပ္ေပါင္းစုေတြ ထဲမွာ သူမ်ားထက္တမူးသာေနတာက NCUB ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူ႔အထဲမွာ DAB နဲ႔ NDF ဆိုတဲ့ တပ္ေပါင္းစု ၂ ခုအျပင္ MPU ကိုပါ လက္ေဝခံလုပ္ထားၿပီး NLD-LA ပါတီကိုေတာ့ အဲဒီတပ္ေပါင္းစုေတြနဲ႔ တန္းတူအဆင့္ ေပးထားလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ NLD ပါတီဝင္အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ၉၀ ခု ေရြးေကာက္ခံအမတ္ေတြ ကလည္း NLD-LA ပါတီနဲ႔ တတန္းတည္းျဖစ္ေနျပန္ေသးတယ္။



အတိုက္အခံအားလံုးက ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို လက္ခံၾကၿပီး ဗမာလူမ်ဳိးအပါအဝင္ တိုင္းရင္းသား အားလံုးတန္းတူေရးကို က်င့္သံုးဖို႔ ေျပာေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ NCUB ထဲမွာေတာ့ NLD-LA က တျခားပါတီေတြနဲ႔ တန္းတူမျဖစ္ဘဲ ပါတီႀကီးဝါဒ အထူးအခြင့္အေရး က်င့္သံုးခြင့္ရေနပါတယ္။ KNU လို အင္အားေထာင္ခ်ီရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းႀကီးေတြဟာ NLD-LA နဲ႔ တန္းတူအခြင့္အေရး မရရွာပါဘူး။ ဒီလိုမွားယြင္းမႈႀကီးေၾကာင့္ DAB နဲ႔ NDF တပ္ေပါင္းစုေတြကလည္း NCUB ရဲ႕ အရိပ္ထိုးလႊမ္းမိုးမႈနဲ႔ လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈေအာက္မွာ တစထက္တစ အင္အား ခ်ိနဲ႔ ေမွးမွိန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဖက္ကၾကည့္လိုက္ရင္ NCUB ဟာ အရင္တံုးက (၈၈-၉၀ ကာလက) DAB, NDF တို႔ လႈပ္ရွားစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သေလာက္လည္း မစြမ္းတာေတြ႔ရျပန္ပါတယ္။ အဲဒီတပ္ေပါင္းစုေတြထဲမွာ အခုအခါ ပါတီဝင္အင္အား ၁ ေယာက္ ၂ ေယာက္ပဲရွိၿပီး ဘာလႈပ္ရွားမႈမွမရွိတဲ့ လူမသိသူမသိအဖြဲ႔ ေသးေသး မႊားမႊားေတြက အခန္႔သားေနရာယူထားတဲ့အတြက္ ေဖာင္းပြ ေလ်ာ့လ်ဲေနတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ တပ္ေပါင္းစု ေတြနဲ႔ အဖြဲ႔ဝင္ပါတီေတြ အေျခအေနယိုယြင္းေနတာကိုျပတဲ့ အခ်က္တခ်က္က ျမန္မာျပည္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားတက္ႂကြသူ အားလံုးနီးပါးဟာ နယ္စပ္မွာအေျခခ် တိုက္ပြဲဆက္ဝင္တာမလုပ္ဘဲ တတိယႏိုင္ငံ ေတြဆီကိုသာ ထြက္ကုန္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။



NCUB စာတမ္းမွာေျပာသလို တိုင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ နယ္ေျမေတြကိုသြားၿပီး လူထုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ခ်ဖို႔ တရားစီရင္ေရးေတြလုပ္ဖို႔ဆိုတာလည္း မစဥ္းစားပါနဲ႔။ အသက္ေသြးေခၽြးစြန္႔လႊတ္ၿပီး တုိက္ယူထားတဲ့ ဘယ္တိုင္းရင္းသားမွ လက္ခံမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္မက ရန္သူ႔နယ္ေျမမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်မယ္လို႔ လည္း ခတ္တည္တည္နဲ႔ ေျပာမေနပါနဲ႔။ အေၾကာင္းသိေတြက ဘယ္သူမွ မယံုပါဘူး။



NCUB ကို ပါလက္စတုိင္းအမ်ဳိးသားေကာင္စီလို အေဝးေရာက္ပါလီမန္အျဖစ္ေရာ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာတပ္ေပါင္းစု ႀကီးအျဖစ္ေရာ ရည္ရြယ္ဖြဲ႔စည္းခဲ့တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါလက္စတုိင္းအမ်ဳိးသားေကာင္စီမွာ ပါလက္ စတုိင္းေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ ၁၁ ဖြဲ႔ က တဖြဲ႔ခ်င္းစီပါဝင္ၿပီး ပါလက္စတိုင္းဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ျပည္ပေရာက္ပါလက္ စတုိင္းအမ်ဳိးသားေတြက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ပါလက္စတိုင္းအမ်ဳိးသား ေကာင္စီ PNC ဟာ ဥပေဒျပဳပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး ၁၁ ဖြဲ႔ရဲ႕ တပ္ေပါင္းစုႀကီးကေတာ့ ပါလက္ စတိုင္းလြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ PLO ျဖစ္ပါတယ္။



ဒါနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရင္ NCUB ဟာ ပံုမက်ပန္းမက်နဲ႔ တပ္ေပါင္းစုလဲမပီျပင္ ပါလီမန္အျဖစ္လည္း အဆင့္မမွီတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ထိပ္ေပၚမွာ အပိုျဖစ္ေနတဲ့ NCUB ကင္ဆာအႀကိတ္ကို အရင္ဆံုးျဖတ္ေတာက္ ဖ်က္သိမ္းပစ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒုတိယဆင့္မွာေတာ့ က်န္တဲ့တပ္ေပါင္းစုေတြကို ေပါင္းစည္းပစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ လႈပ္ရွားမႈမရွိတဲ့အဖြဲ႔ေတြကို ဖ်က္သိမ္း သို႔မဟုတ္ ထုတ္ပယ္ၿပီး အဖြဲ႔ေပါက္စနေလးေတြကို ေပါင္းစည္းပစ္ သို႔မဟုတ္ NLD-LA ထဲကို ပူးေပါင္းပစ္ရပါမယ္။ မေလးရွား၊ ကိုးရီးယား၊ ဂ်ပန္၊ အေမရိကန္တို႔မွာ ျပည္တြင္း NLD မလုပ္ခဲ့သူေတြ အဲဒီတိုင္းျပည္ရဲ႕ NLD-LA အျဖစ္ လုပ္ကုိင္လႈပ္ရွားေနၾကသလိုပဲ ထိုင္း၊ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ တ႐ုတ္နယ္စပ္က အဖြဲ႔အေသးေလးေတြလည္း NLD-LA ၊ လူ႔ေဘာင္သစ္၊ ABSDF စတဲ့ အေတာ္အတန္ခိုင္မာ အားရွိတဲ့အဖြဲ႔ေတြထဲ အဖြဲ႔လိုက္ အလ်ားလုိက္ပူးေပါင္းၿပီး အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ပူးေပါင္းခံရ တဲ့အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈအဝန္းအဝိုင္းထဲ တြဲဖက္တာဝန္ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္ေျခကေနဝင္ရတဲ့ ေဒါင္ လိုက္ပူးေပါင္းမႈမ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။



ဒီနည္းနဲ႔ ခုိင္မာအားေကာင္းတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေတြ ရၿပီးရင္ေတာ့ ပါလက္စတိုင္းအမ်ဳိးသားေကာင္စီထဲ တဖြဲ႔ ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္တဦးခ်င္းေတြ ပါဝင္ဖြဲ႔စည္းသလို ျပည္ပေရာက္ျမန္မာအတိုက္အခံ တဖြဲ႔ခ်င္းေတြနဲ႔ ျပည္ပ ေရာက္ ၉၀ ေရြးေကာက္ခံအမတ္ေတြ ပါဝင္တဲ့ အေဝးေရာက္လႊတ္ေတာ္ကို တည္ေထာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ PLO လို ခိုင္မာအားေကာင္းတဲ့ တပ္ေပါင္းစုႀကီးလည္း ျဖစ္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ CRPP ကိုမထိခိုက္ဖို႔အတြက္ 'လႊတ္ေတာ္' ဆိုတဲ့နာမည္ကိုေတာ့ မသံုးသင့္ပါဘူး။ ဒီအဆင့္ေရာက္ရင္ေတာ့ အေျခခံခိုင္ခန္႔တဲ့ အေဝးေရာက္ အစိုးရကိုလည္း အလြယ္တကူထူေထာင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ Power base ရွိလာရင္ Power base မရွိတဲ့ NCGUB ကို အသာေလးဖယ္ထုတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအေဝးေရာက္အစိုးရက ဗမာျပည္လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္မယ့္အလားအလာကေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့သလို အလြန္ဆံုး ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲ အက်ဳိးျပဳႏိုင္ပါလိမ့္ မယ္။



နအဖနဲ႔ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးပြဲမျဖစ္ေသးသေရြ႕ေတာ့ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးအစိုးရ ဆိုတာကို စဥ္းစားလို႔မရေသးပါ ဘူး။ ဒါ့အျပင္ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အေျခခံေနရတဲ့အတြက္ အေဝးေရာက္လႊတ္ေတာ္တို႔ အေဝးေရာက္အစိုးရတို႔ ဆိုတာကို ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္လုပ္ဖို႔လည္း စိတ္မကူးပါနဲ႔။ ကရင္၊ ကရင္နီ၊ ရွမ္းေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ ဗမာျပည္တြင္းက လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေတြမွာ အေျခစိုက္မယ္လို႔လည္း ဖိန္႔မေနပါနဲ႔။ ၁၉၉၅ မာနယ္ပေလာ မက်ခင္ကာလေတြနဲ႔ အခုကာလ ဘာမွမဆိုင္ေတာ့တာ အားလံုးသိေနပါတယ္။ က်ည္လြတ္ေျမ တတိယႏိုင္ငံ ကေနၿပီး ခ်ၾကပါလား ႏွက္ၾကပါလား တိုက္ပြဲဝင္အစိုးရလုပ္ၾကပါလားလို႔လည္း နင္းကန္ေအာ္မေနၾကပါနဲ႔။ ထိုင္းအစိုးရက ျပႆနာရွာရင္ ပတ္စပို႔ကိုင္ထားတဲ့ပုဂၢဳိလ္ႀကီးမ်ားအတြက္ အေၾကာင္းမဟုတ္ေပမဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံ ထဲက ဘာလက္မွတ္မွမရွိတဲ့ သာမန္ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြတင္မက သိန္းနဲ႔ခ်ီရွိတဲ့ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္ သမားေတြပါ ဘဝပ်က္သြားႏိုင္တယ္၊ ရွိစုမဲ့စုေတာ္လွန္ေရး မ်ဳိးကန္းသြားႏိုင္တယ္ ဆိုတာ အားလံုးေခါင္းထဲ ထည့္ထားဖို႔လိုပါတယ္။



NCUB ကို မဖ်က္သိမ္းသေရြ႕ အမ်ဳိးသားညီၫြတ္ေရးမေျပာနဲ႔၊ ျပည္ပေရာက္အတိုက္အခံေတြရဲ႕ ညီၫြတ္ေရး ေတာင္ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ႐ိုက္စားညီၫြတ္ေရးေလာက္ေတာ့ ရခ်င္ရႏိုင္ပါတယ္။ ျခံဳေျပာရရင္ NCUB က ထုတ္လိုက္တဲ့ ႏွစ္သစ္ကူးေၾကညာခ်က္ျဖစ္ေစ၊ အင္တာနက္ကေန အၾကံျပဳခ်က္ေတြ ေဆြးေႏြးဖို႔ ဖိတ္ေခၚတယ္ ဆိုတဲ့ concept paper ျဖစ္ေစ အေျခခံမခိုင္တဲ့အတြက္ ဘာမွအက်ဳိးမရွိဘဲ က်ဆင္းေနတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ေရးကို ပိုဆိုးဝါးသြားေစတာဘဲ အဖတ္တင္ၿပီး ဦးဝင္းတင္ေျပာတဲ့ သမိုင္းတရားခံလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေျမာင္းထဲကိုသာ ေရာက္သြားလိမ့္မယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ထုတ္လုိိက္ပါရေစ။



ကြန္အာသာ