လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ၏ ျဖတ္သန္းမႈသမုိင္းအက်ဥ္း

လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီသည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမုိကေရစီ အေရး ေတာ္ပုံႀကီးအတြင္း သေႏၶတည္ခဲ့ၿပီး အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ လူငယ္ ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ စုစည္းထားခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္သည့္ပါတီတရပ္ ျဖစ္ေပသည္။



(၁)

လူ႔ေဘာင္သစ္ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီကုိ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တုိဘာလ (၁၄) ရက္ေန႔တြင္ ဗမာႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ရဲေဘာ္ မုိးသီးဇြန္က ဦးေဆာင္၍ ေတာ္လွန္ေသာ ပါတီတရပ္အျဖစ္ တရား၀င္ ေၾကညာရပ္တည္ခဲ့သည္။

ပထမဦးဆုံး ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔မွာ -

(၁) ရဲေဘာ္ မုိးသီးဇြန္ (ဥကၠ႒)
(၂) ရဲေဘာ္ သက္ထြန္း (ဒုတိယ ဥကၠ႒)
(၃) ရဲေဘာ္ မုိးဟိန္း (အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး)
(၄) ရဲေဘာ္ ရဲႏုိင္ေအာင္ (တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး)
(၅) ရဲေဘာ္ ဂ်င္မီ (ခ) ေက်ာ္မင္းယု (စည္း႐ုုံးေရးေကာ္မတီ)
(၆) ရဲေဘာ္ ယဥ္ေထြး (စီမံ/စည္းကမ္း ေကာ္မတီ)
(၇) ရဲေဘာ္ ၀င္းျမင့္ေအာင္ (သတင္းႏွင့္ျပန္ၾကားေရးေကာ္မတီ)
(၈) ရဲေဘာ္ တင္ထြန္းလိႈင္ (ဘ႑ာေရးေကာ္မတီ)

ပါတီကုိ စတင္ထူေထာင္သည့္ကာလတြင္ ေအာက္ပါရည္ရြယ္ခ်က္ (၃) ရပ္ကုိ ခ်မွတ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့သည္။

၁။ ျပည္သူတုိ႔အာဏာ ျပည္သူတုိ႔ ထာ၀စဥ္ပုိင္စုိးေရးအတြက္ ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ေသာ အာဏာရွင္စနစ္မ်ား ျမန္မာျပည္ေျမေပၚမွသာမက ကမၻာ့့ေျမေပၚမွပါ အၿပီးတုိင္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္ ေစရန္။

၂။ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရးမ်ား အျပည့္အ၀ ရွင္သန္လာေစရန္။

၃။ ရည္႐ြြယ္ခ်က္တူ၊ လုပ္ငန္းတူ အသင္းအဖြဲ႔မ်ား၊ ပါတီမ်ား စုစည္း၍ အမ်ဳိးသားထု တစ္ရပ္လုံးကုိ ကုိယ္စားျပဳ အသြင္ေဆာင္သည့္ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ တပ္ေပါင္းစုႀကီးတစ္ရပ္ ေပၚထြန္းလာေစရန္။

ရည္မွန္းခ်က္မ်ားမွန္ကန္ၿပီး အေရးေတာ္ပုံႀကီးၿပီးစ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ ျပည္သူ တုိ႔၏ အၾကပ္အတည္းမ်ားကုိ စာနာရပ္ခံၿပီး တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့မႈမ်ားေၾကာင့္ ပါတီ၏စည္း႐ုုံးေရးမွာ တေန႔တျခား က်ယ္ျပန္႔လာသည္။ “ျပည္သူသာအမိ ျပည္သူသာအဖ” စိတ္ဓါတ္ကုိ ကုိင္စြဲကာ ‘ၾကားျဖတ္အစုိးရ ဖြဲ႔စည္းေရး’ ေႂကြးေၾကာ္သံကုိ ဆက္လက္ကုိင္စြဲခဲ့သည္။

၁၉၈၈ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္ လူငယ္ေက်ာင္းသား (၁၁) ပါတီ ပါ၀င္ေသာ ‘ညီအကုိေတာ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရးေကာ္မတီ’ ကုိ စုစည္းႏုိင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ေဖေဖာ္ ဝါရီလတြင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ (၁၃) ပါတီ ပါ၀င္ေသာ ‘ဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္မ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (ဒမဖ)’ကုိ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ့သည္။ တၿပိဳင္နက္တည္းတြင္ ပါတီ (၄၁) ပါတီ ပါ၀င္ေသာ ‘ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီတပ္ေပါင္းစု (ပဒတ)’ ဦးဂြယ္လမ္းတပ္ေပါင္းစုကုိ ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ခဲ့သည္။

ပါတီသက္တမ္း (၄) လအတြင္း ဒုတိယ အင္အားအၾကီးဆုံးပါတီအျဖစ္ အသိအမွတ္ ျပဳျခင္း ခံရသည့္အဆင့္အထိ အားေကာင္းလာခဲ့ျပီး ပါတီစည္း႐ုံးေရးမႉးေပါင္း ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရသည္။ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ တုိင္းရင္းသားပါတီ (၁၈)ပါတီ စုစည္းထားေသာ ျပည္ေထာင္စုတုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (UNLD) တုိ႔ပါ ပါ၀င္သည့္ ႀကီးမား က်ယ္ျပန္႔သည့္ တပ္ေပါင္းစုတရပ္ ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ အတက္ႂကြဆုံး ဆက္လက္လႈပ္ရွားခဲ့ၾက သည္။

ရန္သူ၏ ျပင္းထန္သည့္ ဖမ္းဆီးဖိႏွိပ္ အၾကပ္ကုိင္မႈမ်ားေၾကာင့္ ပါတီဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ မုိးသီးဇြန္ မွာ လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရးလမ္းေၾကာင္းသုိ႔ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၁၉) ရက္ေန႔တြင္ ကူးေျပာင္းခဲ့ရသည္။

ႏုိင္ငံလုံးဆုိင္ရာ ပထမအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံကုိ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၂၊ ၂၃၊ ၂၄) ရက္ေန႔မ်ားတြင္ က်င္းပခဲ့ၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ ရဲေဘာ္ ေအာင္ေဇယ်၊ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ ရဲေဘာ္ သက္ထြန္း၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ ရဲေဘာ္ ဗဟိန္းေအာင္၊ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ ရဲေဘာ္ ယဥ္ေထြးတုိ႔ တာ၀န္ယူေသာ ဗဟုိေကာ္မတီ (၂၅) ဦးကုိ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ (၂၅) ရက္ေန႔တြင္ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြင္း သေဘာထားကြဲလြဲမႈမ်ား၊ အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္မႈမ်ား၊ ရန္သူ၏ သပ္လွ်ဳိႃဖူိခြဲမႈမ်ားေၾကာင့္ ပါတီတြင္း စည္းလုံးညီညြတ္ေရး ပ်က္ျပားခဲ့ရသည့္ အေျခအေနတရပ္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ခ့ဲရသည္။

န၀တႏွင့္ ပါတီစုံ အေထြေထြေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္၏ စနစ္တက် ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ မ်ားေၾကာင့္ ပါတီမွာ သိသိသာသာ ႏွစ္ျခမ္းကြဲရသည့္ အဆင့္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရသည္။

တစ္ျခမ္းကုိ ရဲေဘာ္ ေအာင္ေဇယ်၊ ရဲေဘာ္ ဗဟိန္းေအာင္တုိ႔မွ ဦးေဆာင္ၿပီး တစ္ျခမ္းကုိ ရဲေဘာ္ မုိးဟိန္း၊ ရဲေဘာ္ ရဲႏုိင္ေအာင္တုိ႔မွ ဦးေဆာင္ခဲ့ပါသည္။

ရဲေဘာ္ ေအာင္ေဇယ်ႏွင့္ ရဲေဘာ္ မုိးဟိန္းတုိ႔ အဖမ္းခံရၿပီးသည့္ေနာက္ ပါတီစုံ အေထြေထြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္သည္ ရဲေဘာ္ ဗဟိန္းေအာင္တုိ႔အျခမ္းကုိ လုံး၀ ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္ၿပီး ရဲေဘာ္ ရဲႏုိင္ေအာင္တုိ႔အျခမ္းကုိ တရား၀င္ ဆက္လက္တည္ရွိခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ရဲေဘာ္ သက္ထြန္း ဥကၠ႒၊ ရဲေဘာ္ ေက်ာ္၀င္းသိန္း ဒုတိယဥကၠ႒၊ ရဲေဘာ္ ရဲႏုိင္ေအာင္ အေထြေထြအတြင္းေေရးမႉး၊ ရဲေဘာ္ ဖုန္းေဆြ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေသာ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ (၁၁) ဦးကုိ ဖြဲ႔စည္း၍ ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကသည္။

ရဲေဘာ္ ဗဟိန္းေအာင္ ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ႔မွာ မ်ဳိးခ်စ္ဒီမုိကရက္တစ္လူငယ္ တပ္ေေပါင္းစု အျဖစ္ ဆက္လက္လႈပ္ရွားၾကၿပီး အခ်ဳိ႕မွာ ေအာက္ဗမာျပည္ ဗကသမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္မ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ ရပ္တည္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကသည္။

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ဒီမုိကေရစီ မဟာမိတ္မ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္တုိ႔ႏွင့္အတူ အာဏာဖီ ဆန္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ၁၉၈၉ ဇူလုိင္ (၁၉) ရက္ေန႔အထိ တြဲဖက္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ေ႐ြးေကာက္ ပြဲ အႀကိဳကာလတြင္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက တဘက္၊ (တစည)ႏွင့္ (တစည)အႏြယ္မ်ားက တဘက္ စီးခ်င္းထိုးမႈျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ၾကရန္ ခ်ျပစည္း႐ံုးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၎အေျခအေန ျဖစ္မလာသည့္အခါ မဲမကြဲေရးအတြက္ (NLD) ၀န္းရံေရးေပၚလစီခ်၍ လႈပ္ရွားခဲ့သည္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ၿပီးကာလတြင္ အႏုိင္ရပါတီကုိ အာဏာအပ္ေရး၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေပးေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ ဆက္တုိက္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကသည္။

ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ အထူးအစည္းအေ၀းကုိ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၆ ၊ ၁၇) ရက္ေန႔မ်ား တြင္ က်င္းပခဲ့ဲၿပီး ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ျမင့္ေဇာ္၊ ဒုတိယဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ ေက်ာ္၀င္းသိန္း၊ အေထြေထြအတြင္း ေရးမႉး ရဲေဘာ္ ေအာင္မုိးေဇာ္၊ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ရဲေဘာ္ ေဇယ် အပါအ၀င္ ပါတီဗဟုိေကာ္မတီ (၂၁) ဦးအား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

န၀တ၏ အမိန္႔အမွတ္ ၁/၉၀ အား ဆန္႔က်င္တုိက္ခုိက္ခဲ့ျခင္း၊ ပါတီ ျပန္လည္ေပါင္းစည္း ႏုိင္ေရး လုံးပမ္းခဲ့ျခင္း၊ ၎ကာလ လူငယ္ပါတီမ်ားအတြင္း ညီၫြတ္ေရးကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္း၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူႏုိင္ေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ အဆက္မျပတ္ ေဆာင္႐ြက္ေနျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ န၀တမွ အျပင္းအထန္ ဖိႏိွပ္လာသည္။

၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာတြင္ မ်ဳိးခ်စ္ဒီမုိကရက္တစ္လူငယ္တပ္ေပါင္းစု ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ား ကုိ ဖမ္းဆီးၿပီး ပါတီလည္း ဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၁ ဒီဇင္ဘာ (၆) ရက္တြင္ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ကုိ န၀တမွ ဆုိင္းဘုတ္လာျဖဳတ္ခ်ၿပီး ပါတီကုိလည္း ဖ်က္သိမ္းခဲ့သည္။ ပါတီေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုမွာ ထုိရက္မတုိင္ခင္ကတည္းက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံေနရၿပီး ေရွာင္တိမ္း ခဲ့ႏုိင္ေသာ ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားက ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ႏုိ၀င္ဘာလ (၇) ရက္ေန႔တြင္ ပါတီ၏ အလံေတာ္ အား မာနယ္ပေေလာေအာင္ေျမသုိ႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕စုိက္ထူႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။



(၂)

ပါတီသည္ တရား၀င္ပါတီအျဖစ္မွ လြတ္ေျမာက္ေဒသတြင္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲေသာ ပါတီႏွင့္ ျပည္တြင္းတြင္ ေျမေအာက္ပါတီအျဖစ္ ဆက္လက္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကရသည္။ ဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ ျမင့္ေဇာ္ႏွင့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ရဲေဘာ္ ေအာင္မုိးေဇာ္တုိ႔ ဦးေဆာင္ေသာ ဗဟုိ ေကာ္မတီသည္ ျပည္တြင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ေဒသ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ စနစ္တက် ဆက္လက္ ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။

အဆင့္တုိင္း၏ ဦးတည္ခ်က္ႏွင့္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားသည္ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အရ တစ္ဆင့္ၿပီး တစ္ဆင့္ ရွင္းလင္းၾကည္လင္ က်ယ္ျပန္႔လာခဲ့သည္။

- လူမ်ဳိးစုံ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ားဘက္က ထာ၀စဥ္ရပ္တည္ေရး၊

- စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ဖ်က္သိမ္းေရးဆုိသည့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္အေပၚ ပုိမုိ ေလးနက္လာခဲ့သည္။ ပါတီေရရွည္တည္တံ့တုိးပြားေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ဳိးေဆာင္ေရးအတြက္ ထိုႏွစ္ခ်က္သည္ အသက္ဝိဉာဥ္ကဲ့သို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ပုိမုိသိျမင္နားလည္လာခဲ့သည္။

လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္စစ္ကုိ ဆင္ႏႊဲေသာကာလသည္ ပါတီအတြက္ အေတြ႔အႀကံဳသစ္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းသည့္ ကာလလည္း ျဖစ္သည္။ ထုိအခက္အခဲမ်ားၾကားကပင္

- စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အကုန္အစင္ဖ်က္သိမ္းေရး

- ဒီမုိကေရစီေရး

- ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး

- အမ်ဳိးသားမ်ား၏ တန္းတူေရးႏွင့္ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ကုိ အာမခံႏုိင္ေသာ ျပည္နယ္ ေပါင္းစု ျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္ေဆာက္ေရး ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ားကုိ ကုိင္စြဲၿပီး ဆက္လက္တုိက္ပြဲဝင္ ခဲ့ၾကသည္။

(KNU) အပါအ၀င္ မဟာမိတ္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ား၏ ၀န္းရံကူညီမႈေၾကာင့္လည္း ပါတီအလံေတာ္ကို ျမင့္မားစြာ ဆက္လက္လြင့္ထူႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ပါတီသည္ ဒီမုိကရက္တစ္ မဟာမိတ္ မ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (DAB)၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသားေကာင္စီ (NCUB) စသည့္ တပ္ေပါင္းစု မ်ားတြင္ တက္ႂကြစြာ ပါ၀င္တာ၀န္ယူႏုိင္ခဲ့သည္။ အလယ္ပုိင္းေဒသရွိ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ ျပည္သူ႔ူ ဒီမိုကေရစီတပ္ေပါင္းစု (လပဒတ)ႏွင့္လည္း ပူးတြဲလႈပ္ရွားႏိုင္ခဲ့သည္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ဗဟုိေကာ္မတီ မ်က္ႏွာစုံညီ အစည္းအေ၀းကုိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ပါတီ၏ ဖြဲ႔စည္းပုံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ၊ ပါတီ၏ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္း၊ ပါတီ၏ အေထြေထြႏုိင္ငံေရးသေဘာထားႏွင့္ လတ္တေလာလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကုိ အတည္ျပဳ ခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့သည္။ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းရံုး(KNU)၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ (NMSP) အစရွိေသာ လူမ်ဳိးစုပါတီမ်ားႏွင့္ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္မႈမ်ား တည္ေဆာက္ၿပီး လက္တြဲလႈပ္ရွားႏုိင္ခဲ့သည္။



(၃)

၁၉၉၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီတြင္ မာနယ္ပေလာအေျခခံေဒသကုိ လက္လြတ္ခဲ့ရသည့္ေနာက္ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္သုိ႔ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းကာ ဆက္လက္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကရသည္။

ပါတီဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ျမင့္ေဇာ္သည္ (NCUB) အတြင္းေရးမႉးအဖြဲ႔၀င္၊ (DAB) အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး၊ ႏိုင္ငံေရးအံတုမႈေကာ္မတီ (PDC) တာ၀န္ခံအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္ ၁၉၉၇ ခု၊ မတ္လ (၅) ရက္ေန႔တြင္ ငွက္ဖ်ားေရာဂါျဖင့္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့သည္။ ပါတီဥကၠ႒ ရဲေဘာ္ ျမင့္ေဇာ္ ကြယ္လြန္သြားၿပီးေနာက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ရဲေဘာ္ ေအာင္မိုးေဇာ္က ဥကၠ႒တာ၀န္ကို ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္၊

၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၈) မွ (၁၂) ရက္ေန႔အထိ ဗဟုိေကာ္မတီ စုံညီပုံမွန္ အစည္းအေ၀းကုိ က်င္းပကာ အေထြေထြႏုိင္ငံေရးသေဘာထားႏွင့္ လတ္တေလာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ကုိ ျပင္ဆင္တုိးခ်ဲ႕ အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။

ပါတီဥကၠ႒ေဟာင္း ရဲေဘာ္ မုိးသီးဇြန္ ဦးစီးေသာ အင္အားစုျဖင့္ ပါတီကုိ အားျဖည့္ခဲ့ၾက သည္။

ရဲေဘာ္ ေအာင္မုိးေဇာ္ (ဥကၠ႒)၊ ရဲေဘာ္ ေအာင္သူၿငိမ္း (ဒုတိယဥကၠ႒)၊ ရဲေဘာ္ ေဇာ္ႏုိင္ဦး (အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး)၊ ရဲေဘာ္ ၀င္းႏုိင္ဦး (တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး)တုိ႔ ဦးေဆာင္ သည့္ ဗဟုိေကာ္မတီသည္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္း၊ တပ္ေပါင္းစုလုပ္ငန္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာေထာက္ခံမႈ ရယူေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အားစုိက္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၾကသည္။

၂၀၀၂ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁၀ မွ ၁၈) ရက္ေန႔အထိ ဒုတိယအႀကိမ္ ပါတီညီလာခံကုိ
ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေနရာတြင္ က်င္းပကာ ပါတီ၏ ရည္မွန္းခ်က္ (၄)ရပ္ကုိ ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ရန္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားခ်မွတ္ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္။

၂၀၀၄ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၂၅ မွ ၂၇) ရက္ေန႔အထိ တုိးခ်ဲ႕ဗဟုိေကာ္မတီ စုံညီအစည္းအေ၀း ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး လတ္တေလာလုပ္ငန္းစဥ္ (၁၀)ရပ္ကုိ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းကုိ ပုိမုိတုိးခ်ဲ႕ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။

ယေန႔အထိ ရဲေဘာ္ ေအာင္မုိးေဇာ္ (ဥကၠ႒)၊ ရဲေဘာ္ ယဥ္ေထြး (ဒုတိယဥကၠ႒)၊ ရဲေဘာ္ ခင္ေမာင္တင့္ (အေထြေထြအတြင္းေရမႉး)၊ ရဲေဘာ္ ေငြလင္း (တဲြဖက္ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး) တုိ႔ ဦးေဆာင္သည့္ ဗဟုိေကာ္မတီသည္ ယေန႔ကာလ တုိက္ပြဲလုိအပ္ခ်က္မ်ားကုိ ျပည္တြင္းျပည္ပ မဟာမိတ္အင္အားစုမ်ားႏွင့္အတူ ဆက္လက္တုိက္ပြဲ၀င္လွ်က္ရွိသည္။

လက္ရွိ ပါတီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕

၁။ ရဲေဘာ္ ေအာင္မိုးေဇာ္ ဥကၠ႒
၂။ ရဲေဘာ္ ယဥ္ေထြး ဒုတိယ ဥကၠ႒
၃။ ရဲေဘာ္ ခင္ေမာင္တင့္ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး
၄။ ရဲေဘာ္ ေငြလင္း တြဲဖက္အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး
၅။ ရဲေဘာ္ မင္းလြင္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕၀င္
၆။ ရဲေဘာ္ ထြဋ္ဦးလႈိင္ ။
၇။ ရဲေဘာ္ ေဇာ္မင္း ။
၈။ ရဲေဘာ္ တိုးတိုးထြန္း ။
၉။ ရဲေဘာ္ ေဇာ္ေဇာ္ထြန္း ။
၁၀။ ရဲေဘာ္ ေအာင္ကို ။
၁၁။ ရဲေဘာ္ ၀င္းျမင့္ႏုိင္ ။
၁၂။ ရဲေဘာ္ ရီရီထြန္း ။