ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး မီးရူးတန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ

( ဒီအရွင္က ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး မီးရူးတန္ေဆာင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြကို လက္လွမ္းမီသမွ် စုေဆာင္းတင္ျပေပးေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္း ဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာေရးခဲ့တဲ့ ေရႊရုိးဘကေလးစာအုပ္ထဲမွာ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတာေလးပါလာတာေတြ႔လုိ႔ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။)


၁၉၂၄ ခုႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဘုရင္မပန္းၿခံရုိက္ပြဲဟာ ကုိလုိနီသမားအုပ္ခ်ဳပ္ရုံးစုိက္ေနတဲ့ ၿမဳိ႕ေတာ္အလယ္က ပန္းဥယ်ာဥ္ႀကီးထဲမွာ ေအးခ်မ္းစြာ စည္းေ၀းေဟာေျပာေနတဲ့ လူထုကုိ ကုိလုိနီပုလိပ္မ်ားက ရက္ရက္စက္စက္ နံပါတ္ဒုတ္နဲ႔ရုိက္ ျမင္းနဲ႔တုိက္ၿပီး လူစုခြဲပစ္ခဲ့တဲ့ အရုပ္အဆိုးဆုံး အၾကမ္းဖက္မႈႀကီးတခုပါ။
ဂ်ီစီဘီေအႀကီးကြဲေတာ့ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမက ဂ်ီစီဘီေအ၀ံသာႏုမ်ားနဲ႔အတူ က်န္ရစ္တယ္။ တစင္ေထာင္ၿပီး ရာထူးယူၾကမယ့္ (၂၁) ဦးမ်ားေနာက္ကုိ မလုိက္ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလးၿမဳိ႕မွာရွိတဲ့ ၀ံသာႏုဂ်ီစီဘီေအမ်ားက ေထာင္က လြတ္စ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမကုိ မႏၱေလးမွာ တရားေဟာေျပာဘုိ႔အတြက္ ၾကြေရာက္ပါလုိ႔ ပင့္ဖိတ္တာနဲ႔ ဆရာေတာ္က ၁၆-၈-၁၉၂၄ေန႔မွာ မႏၱေလးကုိ မီးရထားနဲ႔ ၾကြလာခဲ့တယ္။ဆရာေတာ္ကုိ ရွမ္းစုဘူတာက ဆင္းေစၿပီး ၀ံသာႏုမ်ားက ႀကီးက်ယ္တဲ့ လူထုႀကိဳဆုိပြဲႀကီးလုပ္ၿပီးေတာ့ ရွမ္စုကေန (၈၄)လမ္း တေလွ်ာက္အတုိင္း ႀကဳိဆုိလာပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ (၂၁) ဦးမ်ားက (၈၄) လမ္း ေက်ာက္ေသြးတန္းက ေရႊေမာင္းတုိက္ႀကီးေပၚမွာ အစည္းအေ၀းလုပ္ေနပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔စည္းေ၀းေနတဲ့ တုိက္ရွိရာလမ္းေပၚကုိ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမနဲ႔ႀကဳိလာသူ လူထုပရိသတ္ႀကီး ေရာက္လာရင္ အဓိကရုဏ္းျဖစ္မွာစုိးရပါတယ္ဆုိၿပီး လူစုလူေ၀းႀကီး သူတုိ႔ အနားမသီလာဘုိ႔ ၊ တျခားလမ္းက ခ်ဳိးေကြ႔သြားဖုိ႔ သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္မ်ားကုိ အေၾကာင္းၾကားထားပါသတဲ့။
ဒါေၾကာင့္ ဦးဥတၱမနဲ႔ ႀကဳိလာတဲ့လူအုပ္ႀကီး ေက်ာက္ေသြးတန္းကုိ ေရာက္လာေတာ့ ၊ ပုလိပ္မ်ားက မူလက သတ္မွတ္မထားတဲ့ ဒီဘုိးလမ္း (၃၁) လမ္းကုိ ဇြတ္အခ်ဳိးခုိင္းတယ္။ ဒီမွာ ပုလိပ္က ခုလုိေႏွာင့္ယွက္ရမလားလုိ႔ တက္ၾကြေနတဲ့ ၀ံသာႏုမ်ားက ပုလိပ္နဲ႔ စကားေျပာေနၾကတယ္။ ေျပာေနတဲ့အခုိက္ လမ္းေဘးပုလိပ္မ်ားရွိတဲ့ တုိက္တတုိက္ေပၚက ခဲမ်ားက်လာတာေၾကာင့္ လူအုပ္ႀကီး ကေသာင္းကနင္းျဖစ္သြားၿပီး အဓိကရုဏ္းႀကီးျဖစ္ရ ၊ စီတန္းႀကဳိဆုိလာပြဲႀကီးလဲပ်က္ရတယ္။ အခါအခြင့္ကုိ ေစာင့္ေနတဲ့ ပုလိပ္ကပစ္လုိ႔ ဦးစႏိၵမာနဲ႔ ဆရာေတာ္တပါး ေသနတ္ထိမွန္ ပ်ံေတာ္မူၿပီး လူေတြအမ်ားႀကီး ထိခုိက္ဒဏ္ရာရၾကေရာ။
ၿဗိတိသွ်အစုိးရက ပုဒ္မ (၁၄၄) ထုတ္ ၊ ဆရာေတာ္ကုိ ဖမ္းၿပီး ရန္ကုန္ျပန္ပုိ႔တဲ့အျပင္ ဒီစီတန္းႀကဳိဆုိပြဲမွာ ေခါင္းေဆာင္တဲ့လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဖမ္းၿပီး ႀကီးေလးတဲ့ အျပစ္ဒဏ္မ်ား ပးတယ္။ ဒါတြင္မကေသးဘူး ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမေဟာေျပာလုိ႔ လူေတြႏုိင္ငံေရးအသိ ႏုိးၾကားရ ေကာင္းလားဆုိၿပီး ဆရာေတာ္ကုိ ဖိႏွိပ္မႈမ်ား ဆက္လုပ္ျပန္တယ္။၁၉၂၄ ခု ေအာက္တုိဘာလထဲမွာ ဆရာေတာ္ကုိ ပုဒ္မ ၁၂၄(က) (အစုိးရအေပၚ အၾကည္ညဳိပ်က္ေအာင္ ေဟာေျပာမႈ) နဲ႔ ဖမ္းျပန္တယ္။ ဖမ္းၿပီး ရန္ကုန္အေရးပုိင္စစ္ဇလာရုံးမွာ အမႈစစ္ပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္တာကုိ တက္ၾကြႏုိးၾကားေနတဲ့ ၀ံသာႏုေတြက အင္မတန္ခံျပင္းတာမုိ႔ ဆရာေတာ္ရုံးထုတ္ၿပီး အမႈစစ္တဲ့ေန႔မွာ ရုံးကုိ လုိက္လာၾကတယ္။ ရုံးမွာက လူထုႀကီးအတြက္ ေနရာမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရုံးအနီးက ဖုိက္စကြဲယားေခၚတဲ့ ဘုရင္မပန္းၿခံ ( အခုဗႏၶဳလပန္းၿခံ)မွာ လူေတြ စုေနၿပီး အမိန္႔ခ်သံကုိ နားစြင့္ေနၾကတယ္။
ရုံးမွာေတာ့ ၀ံသာႏုသံဃအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ့ ဗဟုိအမႈေဆာင္မ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဗားကရာဆရာေတာ္ ၊ သာဓုဆရာေတာ္ ၊ စလင္းဆရာေတာ္ ၊ ေဇာတနာရာမဆရာေတာ္စတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြက ရုံးခန္းထဲ၀င္ၿပီး အမႈကုိ နားေထာင္ၾကတယ္။ ဒီမွာ အေရးပုိင္မ်က္ႏွာျဖဴက ရုံးခန္းထဲ၀င္ရင္ ၊ ရုံးခန္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာရဲ့ ဘုရင္မင္းျမတ္ရဲ့ပုံကုိ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက မတ္တပ္ရပ္ အရုိအေသေပးရမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြက ဒုိ႔အေနနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္အရုိအေသမေပးႏုိင္ဘူးဆုိၿပီး ရုံးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္။
ပန္းၿခံထဲမွာေတာ့ အမႈစီရင္ခ်က္ကုိ နားစြင့္ေနတဲ့ လူထုႀကီးကုိ ဘုန္းႀကီးေတြ လူေတြက တလွည့္စီတရားေဟာေနၾကတယ္။ အဲဒီမွာ အေရးပုိင္စစ္ဇလာက ဒီလူထုအစည္းအေ၀းကုိ ခ်က္ျခင္းဖ်က္ရမယ္ဆုိၿပီး ပုဒ္မ ၁၄၄ အမိန္႔ထုတ္လုိက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ပုလိပ္မင္းႀကီးက တရားေဟာေနတဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြ လက္ကုိ အမိန္႔အပ္ၿပီး ခ်က္ျခင္းျမင္းစီးပုလိပ္ေတြနဲ႔ ရုိက္နွက္ လူစုခြဲေတာ့တယ္။ အလ်ား (၃) ေပ ၊ ထိပ္၀ (၁)လက္မခြဲရွိတဲ့ ပုလိပ္ဒုတ္နဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ထုိင္ တရားနာေနတဲ့ ေယာက္်ား ၊ မိန္းမ ၊ ကေလးလူႀကီးေတြကို ၀င္ရုိက္ၿပီး ျမင္းေတြနဲ႔ တက္နင္းပါတယ္။
ဒီလုိအၾကမ္းဖက္ၿပီး မတရားျပဳမူတဲ့အခါ တက္ၾကြလွတဲ့ ကုမၼာရီအမ်ဳိးသမီးေတြက ေယာက်္ားေတြ ထြက္ေျပးေပမယ့္ သူတုိ႔မေျပးဘဲ ေတာင့္ခံေနၾကတယ္။ တဖက္ကလည္း ျမင္းနဲ႔တုိက္ၿပီး ရုိက္တယ္။ ရန္ကုန္သူ ၀ံသာႏုအမ်ဳိးသမီးေတြရဲ့ သတၱိဟာ ခ်ီးက်ဴးလုိ႔ မကုန္ႏုိင္ဘူး။ ပုလိပ္ (မ်က္ႏွာျဖဴ) ေတြ ဘယ္ေလာက္ရမ္းသလဲဆုိရင္ ေနာင္ခါ သူတုိ႔ယုတ္မာတာကုိ သက္ေသလုိက္ၾကမွာစုိးလုိ႔ ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ လူေတြကိုပါ ရုိက္တယ္။ ဒါကုိ ေမာ္ကြန္းထုိးတဲ့ ကာတြန္းတခု ဦးဘကေလးက ေရးဆြဲခဲ့တယ္။

အဲဒါရုိက္ၿပီးသြားတာေလးပါဘုရား