အဖန္ငါးရာ ၊ ငါးကမ ၻာ

ဓမၼဒါနၿပဳသည္ - ဟိန္း

ယေန႔ေခတ္မွာ လူအမ်ားစု အယူမွားေနတာေလး တစ္ခုကုိ ေရးသားေဖာ္ၿပခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ ။ အဲဒါကေတာ႔ လူေတြအမ်ားစုက မိမိ္ကုိယ္ကုိသက္ေသရင္ အဖန္ငါးရာ ၊ ငါးကမၻာ ခံရတယ္ဆုိတဲ႔ မွားေနတဲ႔ အၿမင္ေလးတစ္ခုပါ ။ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသၿခင္းသည္ ဘ၀ငါးရာ (အဖန္ငါးရာ) ငါးကမၻာခံရသည္ဆုိေသာ စကားကုိ က်မ္းဂန္တုိ႔႔တြင္ ေဖာ္ၿပထားၿခင္း မရွိပါ ။ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ဆုိေသာစကားသည္ ဧကကနိပါတ္ ၊ မတက သတၱဇာတ္မွလာေသာ စကားၿဖစ္ပါတယ္ ။


တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ပါဏာတိပါတကံ လြန္က်ဴးခဲ႔လွ်င္ ထုိကံေၾကာင္႔ ေသသည္၏ အၿခားမဲ႔၌ အပါယ္ငရဲတြင္ ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားရ၏ ။ ငရဲမွလြတ္လာလွ်င္လည္း တူေသာ အက်ဳိးေပးသည္႔ အေနၿဖင္႔ တစ္ပါးသူ၏ သတ္ၿခင္းကုိ ဘ၀ေပါင္းငါးရာတုိင္တုိင္ခံရ၏ဟုေဖာ္ၿပထားပါသည္ ။ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ သတ္လွ်င္ ဤကဲ႔သုိ႔ အၿပစ္မ်ားခံရတတ္ေၾကာင္း ေဖာ္ၿပထားၿပီး မိမိကုိယ္ကုိ သတ္၍ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာ ခံရေၾကာင္းကုိ ေဖာ္ၿပထားၿခင္းမရွိပါ ။

မိမိကုိယ္ကုိသတ္ေသၿခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ဟု က်မ္းဂန္တုိ႔၌ေဖာ္ၿပထားပါသည္။
အမွန္မွာ ပါဏာတိပါတကံ ဆုိသည္မွာ သူတစ္ပါးအသက္ကုိ သတ္ေသာကံၿဖစ္သည္ ။ မိမိကုိယ္ကုိ သတ္သည္႔ကံ မဟုတ္ပါ ။ သူတစ္ပါးအသက္သတ္ၿခင္းသာ ပါဏာတိပါတကံ ထုိက္ၿပီးမိမိကုိယ္ကုိ သတ္ၿခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ပါ ။ ပါဏာတိပါတကံသည္ အဂၤါငါးပါး ၿပည္႔စုံမွသာ ကမၼပထေၿမာက္ၿပီး အပါယ္က်ေစႏူိင္၏ ။ အဂၤါငါးပါး အနက္ တစ္ပါးပါးခ်ဳိ ႔ ယြင္းခဲ႔လွ်င္ ကမၼပထမေၿမာက္၍ အပါယ္မက်ေစႏူိင္ပါ ။ မိမိကုိယ္ကုိသတ္ေသၿခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ ေၿမာက္ေၾကာင္းအဂၤါငါးပါးအနက္ ပါဏသည္တာ = သတၱ၀ါဟု အမွတ္ရွိၿခင္းဆုိသည္႔ အဂၤါႏွင္႔ မၿပည္႔စုံေသာေၾကာင္႔ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္ေၾကာင္း ၀ိမတိ၀ိေနာဒနီ (ပ- ၂၂၈) ၌ အတိအလင္း ေဖာ္ၿပထားပါသည္ ။ ထုိေၾကာင္႔မိမိကုိယ္ကုိ သတ္ေသၿခင္းသည္ ပါဏာတိပါတကံ မထုိက္၍ အပါယ္လည္း မက်ႏူိင္ ၊ အဖန္ငါးရာ ငါးကမၻာခံရသည္ ဆုိၿခင္းသည္လည္း မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ား ။
ဒါေပမယ္႔ သတိထားရမွာက အဖန္ငါးရာငါးကမၻာခံရသည္ ဆုိတာမဟုတ္မွန္ေပမယ္႔ ဒိဌိနဲ႔ တဏွာကတြန္းပုိ႔ လုိ႔မိမိကုိယ္မိမိေသေၾကာင္းၾကံစည္ မိရင္ေတာ႔ ဧကန္ကုိအပယ္က်ပါလိမ္႔မယ္ဆိုတာေလးကုိပါ ၿဖည္႔စြက္ေၿပာပါရေစ ။ မဟုတ္ရင္ကုိယ္႔ကုိယ္ကုိသတ္ေသရင္ အပါယ္မက်ဘူးဆုိတဲ႔ အယူမွားသြားမွာကုိ စုိးရိမ္လုိ႔ၿဖည္႔စြက္ေၿပာၾကားၿခင္းပါခင္ဗ်ား ။

ရဟန္းႏွင္႔သံဃာ ကြဲၿပားပုံ
ဓမၼဒါနၿပဳသည္ - ဟိန္း

ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးခ်င္းကုိ ရဟန္းဟုေခၚ၍ ေလးပါးႏွင္႔ေလးပါးမွ အထက္ကုိသံဃာဟုေခၚပါသည္ ။
သံဃာဟူရာ၌ မွတ္သားရန္မွာ သံဃာဟုဆုိလွ်င္ ရဟန္းေတာ္တုိ႔၏ အစုအဖြဲ႔ အေပါင္းအစည္းဟု
မွတ္သား၍ ၿမတ္စြာဘုရားလက္ထက္က အရွင္သာရိပုတၱရာ ၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ ၊
အရွင္မဟာကႆပ မွစ၍ သာသနာတစ္ေလွ်ာက္လုံးႏွင္႔ ယခုမ်က္ၿမင္ထင္ရွား ရွိေသာ
ရဟန္းသာမေဏမ်ားအထိ ၿမင္ရန္လုိအပ္ပါသည္ ထုိသုိ႔ၿမင္ထားမွသာလွ်င္ သံဃာေတာ္ဟု
ဆုိ၍ လွဴဒါန္းရာ၌ ရဟန္းသာမေဏတစ္ပါးကုိ ဆြမ္းေလာင္းရာ၌ၿဖစ္ေစ ၊ သံဃႆေဒမဟု
ဆုိ၍လွဴရင္ သံဃာေတာ္အားလုံးကုိ လွဴရာေရာက္ပါသည္ ။ ထုိ႔သုိ႔သံဃာေတာ္ အားလုံးကို
အာရုံၿပဳ၍ လွဴရာ၌ ဒုႆီလ ၊ အလဇၨီဟူ၍မရွိေတာ႔ပါ ။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဗုဒၶဘာသာတုိင္း သံဃာေတာ္အား
လွဴဒါန္းပူူေဇာ္တက္ရန္ႏွင္႔ ရဟန္းႏွင္႔သံဃာကုိ ကြဲၿပားရန္ အထူးပင္ အေရးၾကီးေပသည္ ။


ခ်မ္းသာအစစ္
ဓမၼဒါနၿပဳသည္ - ဟိန္း

လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ သံုးမ်ဳိးေသာ ခ်မ္းသာတို႔တြင္ လူႏွင့္နတ္ခ်မ္းသာတို႔သည္ ဒုကၡသစၥာနယ္ (ျဖစ္ေပၚျခင္း ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ျခင္း တို႔က အစဥ္ထာ၀ရႏွိပ္စက္ေသာနယ္) ထဲတြင္သာ ခံစား ေနရၿပီး သံုးဆယ့္တစ္ဘံုသံသရာလည္ေစၿပီး ခ်မ္းသာအတုျဖစ္သည္။- နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ (မေဖာက္မျပန္ ျပဳျပင္စီရင္မႈမရွိ ၿငိမ္းေအးမႈအျပည့္ ဒုကၡအားလံုးခ်ဳပ္ဆံုးျခင္း သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း ) သည္သာလွ်င္ မဟာသႏၱိ သုခ ခ်မ္းသာအစစ္ ျဖစ္ေပသည္။
http://soethuhein.iblogger.org/