My Village and NayPyiDaw

တို႔ရြာနဲ႔ ေနျပည္ေတာ္


ယေန႔ အေခၚ ေနပူ(ျပည္)ေတာ္မွာ
အေဆာက္အအံုႏွင္႔ လမ္းတံတားမ်ား
မ်ားျပားလွစြာ အခိုင္အမာ
တည္ေဆာက္ထားတာ လူတိုင္းအသိျဖစ္ပါ၏ ။

ညဘက္ဆိိုလွ်င္ ဓါတ္မီးတိုင္မ်ား
လမ္းေတြတိုင္းမွာ ထိန္ထိန္လင္းလို႔
ေန႔အခ်ိန္လားေတာင္ ေအာက္ေမ႔ရ၏ ။

ဒါတင္မကေသး ေနရာတိုင္းမွာ
အမွတ္စဥ္လိုက္ အထက္တန္းေက်ာင္းမ်ား
ေဆးေရာင္သစ္လြင္ ေရာင္စံုစြာျဖင္႔
ခမ္းနားစြာ တည္ေဆာက္ထား၏ ။

ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းသားဦးေရ
ဘယ္ေလာက္ရွိလည္း ကၽြန္ေတာ္မသိပါ ။

ကၽြန္ေတာ္သိတာေလး ဖြင္႔ေျပာရရင္
ကၽြန္ေတာ္တို႔နယ္ေလး
ယေန႔ထက္တိုင္ မဖြံျဖိဳးေသး
လမ္းဆိုလွ်င္လည္း
မညီမညာဂမုေတြနဲ႔ ေျမနီလမ္းကေလး
ယခုထက္တိုင္ အထင္ကရရွိေနဆဲပါ ။

ကားစီးလွ်င္လည္း ဖုန္တေထာင္းေထာင္း
တစ္ခ်က္ေဆာင္႔ရင္ အသက္ေပ်ာက္မလား
ေအာက္ေမ႔ရ၏ ။

ၿမိဳ ႔ထဲမွာလည္း စာသင္ေက်ာင္းမ်ား
ေဟာင္းႏြမ္းပ်က္စီး ျပင္သူမရွိ
ဒီအတိုင္းရွိ၏ ။

ဒီလုိအခ်ိန္မွာ ေနပူ(ျပည္)ေတာ္က
ေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ေလာက္ လိုခ်င္မိ၏ ။

ဧရာ၀တီျမစ္ေရ တိုက္စားမႈေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမိဳ ႔ေလး တစ္ေန႔တစ္ျခား
ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းလို႔ ေနပါ၏ ။

ဒါကိုလည္္းပဲ သေကာင့္သားမ်ား
အေရးမစိုက္ ဘယ္သူေသေသ
ငေတမာလွ်င္ ျပီးေရာဆိုျပီး
လုပ္ေဆာင္ေနလား မသိရပါ ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္ေလး ဘယ္ခုႏွစ္မွာ
စီမံကိန္းမ်ား ေပၚလာျပီးေတာ႔
တိုးတက္မွာလဲ ေမးလိုက္ခ်င္တယ္ ။

ယခုထက္တိုင္ ေနပူ(ျပည္)ေတာ္မွာ
လိုအပ္ေနတာ သင္းခ်ိဳင္းျဖစ္၏ ။

ေမာင္မင္းၾကီးမ်ား ေကာင္းေကာင္းစားျပီး
ေသဖို႔ အခ်ိန္မ်ား ေမ႔ေနျပီလား
သတိေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။ ။

ေနျပည္ေတာ္ မွ ေဆးသုတ္သမား

-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ေနပူေတာ္မွ အလုပ္သမားေလးတစ္ဦး၏ ကဗ်ာအား ေပးပို႔သူ
ဖိုးရႈပ္ (ဒဂံု အေ၀းသင္) Student
http://bigbbrown.blogspot.com/