မုန္းျခင္းသံေယာဇဥ္

သံေယာဇဥ္ ဟူသည္ ခ်စ္ေသာ သူမ်ား ၾကား၌သာ ရွိသည္မဟုတ္ မုန္းေသာ သူမ်ား ၾကား၌လည္း ရွိသည္။ မုန္းျခင္း သံေယာဇဥ္ သည္လည္း ဖြဲ႔စည္း ခ်ည္ေႏွာင္ တတ္ေသာ သေဘာ ရွိသည္သာ ျဖစ္၏။

မုန္းျခင္း သံေယာဇဥ္ ျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ ေသာအခါ ဘ၀တစ္ခု အတြင္း၌ သာမက ဘ၀ဘ၀ ေပါင္းမ်ားစြာ ဖန္ဖန္တလဲ ၾကဳံၾက ဆုံၾက ရတတ္သည္။ ၾကဳံၾက ဆုံၾကရ သည္ ဆုိရာ၌ အခ်င္းခ်င္း အက်ိဳးျပဳ၍ တစ္ဆင့္ ထက္တစ္ဆင့္ ျမင့္ျမင့္ သြားမည့္ ဘ၀ေပး အေျခအေန မ်ိဳးႏွင့္ ၾကဳံၾက ဆုံၾကရ ျခင္းေတာ့ မဟုတ္။ အခ်င္းခ်င္း အျပန္ အလွန္ ဖ်က္ဆီး၍ တစ္ဆင့္ ေအာက္ တစ္ဆင့္ နိမ့္နိမ့္ သြားမည့္ ဘ၀ေပး အေျခအေန မ်ိဳးႏွင့္ ၾကဳံၾက ဆုံၾကရျခင္း ျဖစ္၏။

သာ၀တၳိ ျပည္ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္း အနီး၌ ျဖစ္၏။ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးသည္ သားငယ္ ကုိ ပုိက္၍ ျမတ္စြာဘုရား ထံသုိ႔ ေျပးလာေန သည္။ သူ႔ေနာက္၌လည္း အျခား အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးသည္ အေျပးလုိက္လာ၏။ သားပုိက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ ဘုရား ေရွ႔သုိ႔ ေရာက္ေသာ အခါ ကေလးငယ္ကုိ ေရွ႔ခ်၍ လွူဒါန္းကာ "တပည့္ေတာ္မ သားေလး၏ အသက္ကုိ ကယ္တင္ ေတာ္ မူပါဘုရား" ဟု သနားစဖြယ္ ေလွ်ာက္ထား၏။

ေနာက္မွ ေျပးလုိက္လာေသာ အမ်ိဳးသမီးသည္ကား စင္စစ္ လူေယာင္ ဖန္ဆင္း ထားေသာ ဘီလူးမ ျဖစ္၏။ ဘီလူးမသည္ သားပုိင္ရွင္ အမ်ိဳးသမီးအား ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္ဟန္ျပဳ၍ ငယ္စဥ္ကပင္ အေဆြ ခင္ပြန္း ျပဳထားခဲ့၏။ လူမိန္းမ ကေလး ေမြးဖြားေသာ အခါတုိင္း ထုိ ကေလးကုိ သတ္စားျပီး ထြက္သြားသည္။ ယခုကား တတိယ အၾကိမ္ ေျမာက္ သတ္စားရန္ ၾကိဳးစားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။

အဘယ္ေၾကာင့္ ဤမွ် အျငိဳး တစ္ၾကီးႏွင့္ တစ္ဖက္သား ကုိ ရက္စက္စြာ ျပဳက်င့္ရ သနည္း။ အေၾကာင္း ရွိေပမည္။ စင္စစ္ ဤ ႏွစ္ဦးသည္ အတိတ္ ဘ၀သုံးခု က အခ်င္းခ်င္း ရန္ျငိဳး ဖြဲ႔ခဲ့ ၾကသူမ်ား ျဖစ္၏။ ပထမ ဘ၀က ဘီလူးမသည္ လူမိန္းမျဖစ္၍ အမ်ိဳးသား တစ္ဦး၏ မယားအၾကီး လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယခုဘ၀ ကေလးမိခင္ မွာ ထုိဘ၀က မယားအငယ္ ျဖစ္၏။ မယားအၾကီးသည္ မယားအငယ္ ၏ ကုိယ္၀န္ ဟူသမွ်ကုိ ေဆးညာတုိက္ကာ ဖ်က္ခ်ပစ္ခဲ့ဖူးသည္။ တတိယ အၾကိမ္ ၌ကား ေျခလြန္ လက္လြန္ ျဖစ္၍ မယားအငယ္ ၏ အသက္ပါ ဆုံးရွူံးခဲ့ ရသည္။ ရန္ျငိဳးသည္ ထုိဘ၀ ကတည္းက စခဲ့သည္။

ေနာက္ ဘ၀တြင္ မယားအငယ္က "ေၾကာင္မ" ျဖစ္၍ မယား အၾကီးက "ၾကက္မ" ျဖစ္၏။ ေၾကာင္မသည္ ၾကက္မၾကီး၏ ကေလးမ်ားကုိ ဖမ္းစားခဲ့ျပန္သည္။ ထုိဘ၀မွ ေသလြန္ ျပန္ေသာ္ ေၾကာင္မက "သမင္" ျဖစ္၍ ၾကက္မက "သစ္" ျဖစ္၏။ သစ္သည္ သမင္၏ ကေလးမ်ားကုိ ဖမ္းစားခဲ့ ျပန္သည္။

စင္စစ္ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး ၏ အမွားကုိ ဒုတိယ ပုဂၢိဳလ္ က အမွားျဖင့္ တုန္႔ျပန္ျခင္း သည္ အမွားကုိ ေခ်ဖ်က္ျခင္း မမည္။ အမွား ႏွစ္ထပ္ ဆင့္ျခင္း ျဖစ္၏။ ဤသုိ႔ျဖင့္ နွစ္ဦးသား၏ သံသရာသည္ အမွားမ်ား ထပ္ထပ္ ဆင့္ကာ အမုန္းတရား မ်ားျဖင့္ သံေယာဇဥ္ ဖြဲ႔ေလ ေတာ့၏။ သံေယာဇဥ္ ၾကိဳးမ်ားသည္ ခုိင္ျမဲ ၾကသည္။ က်ယ္ေျပာ ေသာ ေလာက ၌ေပမင့္ ေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ ရွာေတြ႔၏။ အခက္အခဲ အမ်ိဳးအမ်ိဳးရွိေန ေပမင့္ ရန္ျပဳ ျဖစ္ေအာင္ ရွာၾကံ ျပဳသည္။ ေၾကာက္မက္ ဖြယ္ပင္ ျဖစ္၏။

အမ်ိဳးသမီး ႏွစ္ဦး၏ ရန္ျငိဳး အစဥ္အဆက္ ကုိ သိျမင္ နားလည္ေသာ ျမတ္ဘုရားက တရား ေရေအးျဖင့္ မုန္းျခင္း မီးလွ်ံ ကုိ ျငိွမ္းေအး ေတာ္မူသည္။

"ဤေလာက ၌ ရန္တုိ႔သည္ ရန္တု႔ံမူ သျဖင့္ တရံတဆစ္မွ် မျငိမ္းကုန္။ ရန္တု႔ံ မမူမွသာ ျငိမ္းကုန္၏။ ဤကား ေလာက ဓမၼတာ ကမာၻ႔ နိယာမ တည္း။"

ရန္ျငိဳးကုိ ေခ်ဖ်က္၍ ဒါနကထာ၊ သီလကထာ၊ သဂၢကထာ၊ မဂၢကထာ အစဥ္အတုိင္း ေဟာၾကားေတာ္ မူသျဖင့္ ဘီလူးမသည္ ေသာတာပတၱိမဂ္ ၌ တည္ေလသည္။

စင္စစ္ ရန္ဟူသည္ မိမိ၏ သႏၲန္ တြင္းရွိ ကိေလသာ မွသာ လာသည္ ျဖစ္၍ ဗဟိဒၶိမွ လာသည္ဟူ၍ ဓမၼတာမရွိ။ ရန္တုံ႔ ျပန္မည္ ဟူ၍ ေတးမွတ္ ရန္ျငိဳး ဖြဲ႔ရျခင္းကား ကိေလသာ က အေရာင္ ဆုိးေပး ထားေသာ အကုသုိလ္ ေစတသိက္မ်ား၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ျဖစ္သည္။ "ေပ ျဖစ္ေသာအခါ က ခံထားရသည္ တူ ျဖစ္ေသာအခါ ႏွံလုိက္မည္" ဟူေသာ စိတ္ထားကား အကုသိုလ္ နုိင္းခ်င္းႏွင့္ နိမ့္က်ေပ်ာ့ညံ့ ေသာ စိတ္ေနစိတ္ထားတည္း။ "ေပ ျဖစ္၍ခံ တူျဖစ္၍ ႏွံ" ရရုိးမွန္ လ်င္ ေပျဖစ္လုိက္ တူျဖစ္လုိက္ ဘ၀မ်ား ႏွင့္သာ အခ်ိန္ ကုန္မည္မွာ ဧကန္တည္း။ နိမ့္က်ေသာ စိတ္ေန စိတ္ထား မ်ားသည္ ျမင့္မားေသာ ဘ၀မ်ားႏွင့္ လားလားမွ မသက္ဆုိင္ သည့္အေလ်ာက္ နိမ့္က်ေသာ ဘ၀မ်ား ၌သာ အသားတက် ေနရမည္မွာ ဧကန္တည္း။
ထုိ႔ျပင္ ေလာကသည္လည္း အမုန္း မီးလ်ံမ်ားျဖင့္ တရံမလပ္ ပူေလာင္ ေနေတာ့မည္ ဧကန္လည္း ျဖစ္ေပ၏။

ရံဖန္ရံခါ၌ အကုသုိလ္ အက်ိဳး ေပးခ်ိန္ တန္ေသာအခါ အဓမၼသည္ ဓမၼ ဟန္ေဆာင္၍ ၀င္ေရာက္ ႏွိပ္စက္ တတ္ေခ်၏။ စင္စစ္ ႏွိပ္စက္ တတ္ေသာ ဤ ဓမၼတာ မွာလည္း ေလာကဓံ ရွစ္ပါးတြင္ အပါအ၀င္ ျဖစ္၍ ခံနုိင္ရည္ ရွိေအာင္ အကုသုိလ္ မျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား၍ ရင္ဆုိင္ အပ္သည္သာ ျဖစ္၏။ ပုထုဇဥ္မ်ား ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ အကုသုိလ္ ကုိ ျပဳနုိင္သည့္ သေဘာ တရားမ်ား ရွိေန ေသာ္လည္း ကာယကံ၊ ၀စီကံေျမာက္ မက်ဴးလြန္ မိေအာင္ သီလ ျဖင့္ ခၽြန္းအုပ္ပါက တတ္နုိင္သည္ သာတည္း။ မေနာကံ ေျမာက္ မက်ဴးလြန္ မိေအာင္ သမာဓိျဖင့္ ခၽြန္းအုပ္ ပါကလည္း တတ္နုိင္သည္ သာတည္း။ ကိန္းကာေန၍ အကုသုိလ္ကို အခါ အားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္ေစ တတ္ေသာ အာရမၼဏာ နုသယ ကုိ ၀ိပႆနာျဖင့္ ပယ္သတ္ပါကလည္း ျဖစ္နုိင္သည္သာတည္း။

စင္စစ္ ျဖစ္ျဖစ္သမွ် အကုသလ ၀ိပါက္မ်ား သည္ကား မည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ ေၾကာင့္မွ် မဟုတ္။ မိမိျပဳခဲ့ေသာ အတိတ္ အကုသုိလ္ကံ ေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ဤသုိ႔သေဘာပုိက္၍ အႏၲရာယ္ၾကီးလြန္းေသာ မုန္းျခင္း သံေယာဇဥ္ မ်ားကုိ တစ္စတစ္စ ရွင္းလင္း အပ္သည္သာ ျဖစ္ပါေတာ့ သတည္း။




ကိုးကား

ယမက၀ဂ္-ဦးေရႊေအာင္
ပုရာေဘဒသုတ္-မဟာစည္ဆရာေတာ္။

http://www.ahlataya.blogspot.com