“ ႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ခရီး၏ ရိုက္ခတ္သံမ်ား ”

၂၀၀၈ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၃ ရက္၊ စေနေန႔ ေန႔စြဲျဖင့္ေရးေသာ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း၏ “ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရြးခ်ယ္မႈ မေရြးခ်ယ္မႈ ” ေဆာင္းပါးကို ဂါမဏိက ဘာသာျပန္ဆို မဇိၥ်မဝက္ဆိုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပသျဖင့္ ဖတ္ခဲ့ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤေဆာင္းပါးကို ေရးျဖစ္ပါသည္း။

ျဗိတိန္ႏိုင္ငံထုတ္ ဂါဒီးယန္းသတင္းစာတြင္ ႏိုင္ဝင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔ပါ ေကသီစေကာ့ကလပ္ႏွင့္ အျဒီယန္လဗီတို႔ ေရးတဲ႔ “ တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒါေလာက္သူရဲေကာင္းၾကီး မဟုတ္ပါ ” ေဆာင္းပါးတြင္ အမွားအယြင္းမ်ား အေတာ္မ်ားမ်ား ပါဝင္ေနပါသည္။ ထုိအထဲမွ အထင္ရွားဆံုးအမွားမ်ားကို ေထာက္ျပပါမည္ဟု အစခ်ီကာ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းက ေခ်ပေဆာင္းပါး ေရးပါသည္။ သူ၏ အဓိက ေခ်ပခ်က္မ်ားမွာ…………..( ျမန္မာ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈအေနျဖင့္ မိမိတို႔ လႈပ္ရွားမႈကို မိမိတို႔ ဖာသာျပန္လည္ ေဝဖန္ ျပစ္တင္ရန္ႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပန္လည္ေဝဖန္ျပစ္တင္ရန္ စိတ္သန္ေနၾကျခင္းသည္ လႈပ္ရွားမႈ၏ ယုိယြင္းက်ဆင္းမႈကို သက္ေသျပေနသည္) ဤအခ်က္ကို ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းက ဂါးဒီးယန္းေဆာင္းပါးရွင္ ႏွစ္ဦး၏ မွားယြင္းေသာ အယူအဆျဖစ္သည္ဟု ပထမဆံုးေရးသားေခ်ပထားတာ ေတြ႔ရပါသည္။

အဖြဲ႔အစည္းအသင္းအပင္းမ်ားတြင္ မိမိကုိယ္ကို ေဝဖန္ေရးႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္ကို ေဝဖန္ေရး လုပ္ရန္လုိအပ္လာျပီဟု စိတ္ဆႏၵ ထက္သန္လာျပီဆိုလွ်င္ ထိုအဖြဲ႔အစည္းႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္တို႔တြင္ ယိုယြင္းက်ဆင္းမႈေတြ ရွိလာျခင္း၊ တခုခု မွားယြင္းလာျပီျဖစ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္မွာ အမွန္ပင္ မဟုတ္ပါလား။ “ ေခါင္းေဆာင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အဖြဲ႔အစည္းတစံုလည္းပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွားအယြင္းႏွင့္ မကင္းႏိုင္ ္ၾကပါ။ အျပဳသေဘာေဝဖန္ခ်က္တို႔ကို လက္ခံျပီး ဟုတ္မွန္လွ်င္ လက္ခံဖို႔ ျပဳျပင္ဖို႔သာရွိပါသည္။ ေဝဖန္ခ်က္၊ စြပ္စြဲခ်က္ ဟူသည္မွာ ခ်စ္လို႔ျဖစ္ေစ၊ မုန္းလို႔ျဖစ္ေစ အဓိက မက်ပါ။ မွားျခင္း၊ မွန္ျခင္းသာ အဓိက ျဖစ္ပါသည္။ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းအေနျဖင့္ ဂါးဒီးယန္း ေဆာင္းပါးရွင္တို႔၏ ေဝဖန္ေရးသားမႈအေပၚ မည္ကဲ့သုိ႔ မွားယြင္းေနသည္ကို ေဖာ္ျပျပီး ေရးသားရန္လိုအပ္ပါသည္။

ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာပါ ေဆာင္းပါး၌ ေဆာင္းပါးရွင္၏ ကိုးကားခ်က္ေတြ ပါလာပါသည္။ ဤသည္မွာ…. ရန္ကုန္ျမိဳ့မွ လူၾကီးပိုင္းအမတ္တဦးက “ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံတာေတြ သက္သက္နဲ႔ပဲ ေအာင္ပြဲတကယ္ ရႏိုင္၊ မရႏိုင္ကို အေလးအနက္စဥ္းစားဖို႔လိုျပီ ” ဟု ေျပာေၾကာင္း၊ ေနာက္တေယာက္ကလည္း “ လူၾကိဳက္မ်ားခဲ့တဲ့ အန္အယ္ဒီပါတီ လမ္းေပ်ာက္သြားျပီ ” ဟု ေျပာေၾကာင္း ေရးသားထားပါသည္။

ဤကဲ့သို႔ ကိုးကားေရးသားခ်က္အေပၚ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းက…. ဤအသံမ်ားမွာ အတိုက္အခံလႈပ္ရွားမႈၾကီး၏ ျပိဳကြဲျခင္း လကၡဏာကိုျပရာမေရာက္ဘဲ လြတ္လပ္စြာျငင္းခံု ေဆြးေႏြးႏိုင္စြမ္းဟူသည့္ အတိုက္အခံလႈပ္ရွားမႈၾကီး၏ ခြန္အားကိုသာ သက္ေသျပ ျခင္းျဖစ္ေပသည္ဟု ေခ်ပထားပါသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ ေဆာင္းပါးပါ ကိုးကားခ်က္သည္ လူတိုင္းပင္လြယ္လြယ္ႏွင့္ သေဘာေပါက္ပါႏိုင္ပါသည္။

“ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံတာေတြ သက္သက္နဲ႔ပဲ ေအာင္ပြဲတကယ္ရႏိုင္၊ မရႏိုင္ကို အေလးအနက္စဥ္းစားဖို႔လိုျပီ ” ဆိုသည့္ ေျပာဆိုခ်က္သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ယံုၾကည္ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ လမ္းစဥ္ကို တိုက္ရိုက္ေဝဖန္ေထာက္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဤေဝဖန္ေထာက္ျပသတိေပးခ်က္သည္ လက္ေတြ႔အေျခအေနအရ ဘယ္ေနရာမွာ မွားေနလို႔လဲ။ သေဘာတရားေရာ အခ်က္အလက္အရပါ မွားေနသည္ဟု ယူဆလွ်င္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း ေထာက္ျပသင့္ပါသည္။ ေနာက္တခုက “ လူၾကိဳက္မ်ားတ့ဲ အန္အယ္ဒီပါတီသည္ ဘယ္လမ္းေပၚမွာ ဘယ္လိုဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္၊ ေရွ့ကိုဘာေတြ ဆက္လုပ္မည္ဆိုတာေတြကို ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းတို႔ သိပါသလား၊ သိလွ်င္ေခ်ပေျပာဆိုရွင္းျပသင့္ပါသည္။

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို မရမခ်င္းေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပီး ေတာင္းဆိုေနသည့္ မူသည္ အန္အယ္ဒီ လမ္းမေပ်က္ေသးပါဘူးဟု ယူဆလွ်င္လည္း ယူဆႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ “ အန္အယ္ဒီ၏ အနာဂတ္သည္ မႈန္ဝါးေနပါျပီ ” ဟု အမွန္ကိုအမွန္အတိုင္း ဦးဝင္းတင္ ကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာေနသည္ကို ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းတို႔ နားလည္သေဘာေပါက္သင့္ေနပါျပီ။ ေနာက္ႏွစ္ေပါင္း (၂၀) ေလာက္အထိ စစ္အစိုးရက လိုက္ေလွ်ာမည္ပံု မေပၚပါ။ ဒါေၾကာင့္ ထြက္ေပါက္ရွာဖို႔ဆိုတာထက္ ေဖာက္ထြက္ဖို႔ၾကိဳးစားၾကပါလို႔ ဦးဝင္းတင္က လူငယ္မ်ားကို သတိေပးလိုက္ပါသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ သူမသည္ ေပ်ာ့ေျပာင္းလုိက္ေလွ်ာမႈထက္ ေခါင္းမာမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာတြင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသည္၊ ” “ အဖမ္းခံရျပီးေနာက္ ျငိမ္သြားသည္ ” သူမ၏ တိုက္ပြဲမွာ တရားထိုင္ကမၼ႒ါန္း တိုက္ပြဲအျဖစ္သို႔ လႊဲေျပာင္း သြားပံုရသည္။ သူမ၌ ႏုိင္ငံေရး နလဗိန္းတံုးျဖစ္ျခင္းႏွင့္ မာနၾကီးဘဝင္ျမင့္သည့္ အက်င့္စရိုက္ရွိျခင္း ဟူေသာ ခ်ုဳိ႔ယြင္းခ်က္ရွိသည္ဟု ေဆာင္းပါးရွင္မ်ားကဆိုသည္။

ဤအခ်က္ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ႏိုဗယ္ဆုကို ထိုက္ထုိက္တန္တန္ရရွိျပီး ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျခင္းျဖစ္သည္။ ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈ၊ ေခါင္းမာမႈႏွင့္ မဆိုင္ပါ။ ေပ်ာ့ေျပာင္းျခင္း၊ ေခါင္းမာျခင္း တခုခုကို ေနရာတိုင္း တရားေသဆုတ္ကိုင္ထားျခင္းအတြက္ ႏိုင္ငံေရးမွာ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ က်ဆံုးျခင္းမ်ား ရွိႏိုင္ပါသည္။ ဒါကိုလည္း ႏိုင္ငံေရး၏တိုးတက္မႈ၊ က်ဆံုးမႈႏွင့္သာ တိုင္းတာႏိုင္ပါသည္။ ယခုထိေတာ့ ျမန္မာအတိုက္အခံတို႔၏ ႏိုင္ငံေရးမွာ အၾကီးအက်ယ္က်ဆံုးခန္းပဲ ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။

“ သူမ၌ ႏိုင္ငံေရး နလဗိန္းတံုးျဖစ္ျခင္းႏွင့္ မာနၾကီးျခင္း၊ ဘဝင္ျမင့္သည့္အက်င့္စရိုက္ရွိျခင္း ” ဟူေသာ ခ်ဳိ့ယြင္းခ်က္ရွိသည္ဟူေသာ အခ်က္သည္ ေဆာင္းပါးရွင္မ်ား၏ ေယဘူယ်ဆန္ေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေဒၚစု၏ တိုက္ပြဲပံုစံသည္ မဟတၱမဂႏီၶ၏ အၾကမ္းမဖက္ သည့္နည္းႏွင့္ အလြန္တူလြန္းပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေဒၚစုသည္ ဂႏီၶမဟုတ္သလို စစ္အစိုးရသည္လည္း အဂၤလိပ္အစိုးရမဟုတ္ပါ။ အခ်ိန္ကာလ သည္လည္း ဖက္ဆစ္၊ နာဇီႏွင့္ မဟာမိတ္တို႔ရဲ့ တိုက္ပြဲၾကီးကာလမ်ဳိး(ဒုတိယ ကမၻာစစ္ကာလမ်ဳိး) လည္း မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ယေန႔ကာလသည္ စစ္ေအးေခတ္ျပီးဆံုးျပီး အၾကမ္းဖက္အစြန္းေရာက္၊ ကြန္ျမဴနစ္လက္က်န္ အေရွ့ေမွ်ာ္ဝါဒကို လက္ခံလာၾကသူမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အေနာက္အုပ္စုတို႔၏ ရင္ဆိုင္ယွဥ္ျပိဳင္ေရးကာလပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤအေျခခံကြာဟ ခ်က္မ်ားအေပၚ ေဒၚစု ေကာင္းေကာင္း နားလည္ျခင္း ရွိမရွိ ဆိုတာကေတာ့ အခ်ိန္က သက္ေသျပေနပါသည္။ “ မာနၾကီးသည္၊ ဘဝင္ျမင့္သည္ ” ဟူေသာအခ်က္သည္ ေဝဖန္သူကိုယ္တိုင္က ထိေတြ႔ဆက္ဆံဖူးျပီး၊ အခ်စ္အမုန္းကင္းေသာ စိတ္ျဖင့္ ေဝဖန္မွာသာမွန္ပါလိမ့္မည္။

ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း၏ ေခ်ပေဆာင္းပါးတြင္ “ စစ္အစုိးရ၏ သံမဏိအုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္တြင္ ျပည္သူလူထုႏွင့္လည္းေကာင္း၊ ျပည္သူလူထုကို ဒီမိုကေရစီနည္းက် ကိုယ္စားျပဳထားသူတို႔ႏွင့္လည္းေကာင္း ထိေတြ႔ဆက္ဆံႏိုင္ရန္ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ပါ ” ဆိုသည့္ အခ်က္ သည္ အလြန္မွန္ကန္ပါသည္။ “ ယင္းသို႔ေသာ အေနအထားတြင္ ခိုင္မာတာရွည္ခံေသာ ေပၚလစီကို ေသေသခ်ာခ်ာေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ဘဲ ေျပးရင္းလႊားရင္း ေဖာ္ထုတ္ရသည့္ ေပၚလစီသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါမည္။ မဲဆႏၵရွင္မ်ား(သို႔မဟုတ္) ေအာက္ေျခထုမ်ားႏွင့္ ထိုက္သင့္ေသာ ညိွႏႈိင္းတိုင္ပင္မႈပင္ မျပဳႏိုင္ဘဲ ေဖာ္ထုတ္ရသည့္ ေပၚလစီ၊ အဓိပၸါယ္ အတိအက်ေျပာရလွ်င္ ဒီမိုကေရစီမက်သည့္ ေပၚလစီသာ ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္ ” ဟူေသာ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္း၏ ေဖာ္ျပခ်က္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးမွာ သဘာဝမက်စြာ ကာကြယ္မႈဟု ယူဆပါသည္။ ေဒၚစုကို အခ်ဳပ္ခံေနရခ်ိန္မွာ ေဒၚစုအေနျဖင့္ မည္သည့္ေပၚလစီမ်ဳိးကိုမွ ခ်မွတ္မေပးႏိုင္ပါ။ အဖြဲ႔ဝင္လူၾကီးမ်ားႏွင့္ တိုင္ပင္ခြင့္မရွိ၍ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ အန္အယ္ဒီမွာ အေျခခံမူမွာ ရွိရပါလိမ့္မည္။ ေဒၚစုအခ်ဳပ္ခံေနရလွ်င္ ဘာလုပ္မည္နည္း။ ေဒၚစု မရွိလွ်င္ ဘာဆက္လုပ္ၾကမည္နည္း။ ဒီေမးခြန္းသည္ အန္အယ္ဒီ၏ အေျခခံမူကိုေမးေနပါသည္။ ေဒၚစုကေတာ့ သူအဖမ္းခံရလွ်င္ က်န္လူေတြ ဘာဆက္ျပီးလုပ္ရမည္လို႔ အေျခခံမူေတြရွိေနတယ္လို႔ မေျပာခဲ့ဘူးလား။ ခိုင္မာတဲ့ အန္အယ္ဒီ အေျခခံလမ္းစဥ္ဆိုတာ ဘာလဲ။ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းေကာ ေျဖႏိုင္ပါ့မလား။ ေျဖႏိုင္လွ်င္ အန္အယ္ဒီ၏ ေရွ႔ဆက္လုပ္ရမည့္ ေပၚလစီ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။

ဂါးဒီးယန္းေဆာင္းပါးရွင္မ်ားအေနႏွင့္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းေျပာသလို “ အမ်ဳိးသားသူရဲေကာင္းမတဦးကို သိကၡာခ်ေရး ရည္မွန္းခ်က္ျဖင့္ အသိအျမင္ ဗဟုသုတခ်ဳိ့တဲ့စြာ ဝါးလံုးခ်ီးသုတ္ရမ္းသည္ ” ဟုဆိုလွ်င္ ထုိေဆာင္းပါးရွင္မ်ား အေနႏွင့္ လံုးဝမေကာင္းပါ။ မလုပ္သင့္ပါ။ ဒီလုိမဟုတ္ဘဲ သူတို႔ေရးသားမႈေတြက သဘာဝက်ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံေရးရဲ့ ခ်ဳိ့ယြင္းခ်က္ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေထာက္ျပျခင္း ျဖစ္ပါက လက္ခံျပီး ေပၚလစီကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ရန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။

ေနာက္ဆံုးအေနႏွင့္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းက (၁၁) ရက္ေန႔ထုတ္ ဂါးဒီးယန္းသတင္းစာေဆာင္းပါးက မည္သို႔ပင္ ဆိုေစကာမူ ကြ်န္ေတာ္တို႔အေနျဖင့္ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ဆက္ေလွ်ာက္မည္သာျဖစ္ပါသည္ ဟု ဆုိပါသည္။ ဒီေနရာမွာ အန္အယ္ဒီကေတာ့ အနာဂတ္မႈန္ဝါးေနပါသည္ဟု ေျပာေနခ်ိန္တြင္ ေဒါက္တာေသာင္းထြန္းတို႔ NCGUB က ကုိယ့္လမ္းကိုယ္ ဆက္ေလွ်ာက္မည္ ဆိုသည္မွာ ဘယ္လမ္းကို ဆိုလိုပါသနည္း။ NCGUB သည္ ၁၈ ႏွစ္တာ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကေတာ့ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္ကို ေလွ်ာက္ေနသည္။ ဘယ္ကိုဦးတည္ေနသည္ဆိုတာ ကေတာ့မရွင္းပါ။ ဥပမာအားျဖင့္ ဝါရွင္တန္လား? ပီကင္းလား? ။ ။



ဦးဖုိးသာေအာင္ (ေနာ္ေဝ)